سعی کنید تا جایی که امکان دارد عصبانیت خود را کنترل کنید زیرا صدمات جبران ناپذیری دارد می خواهیم یک هشدار درباره رابطه عصبانیت با مرگ ناگهانی را شرح دهیم .
در سال ۱۹۶۸-۱۹۷۲ میزان خشم افراد در یک سوال ساده اندازه گیری شد : ” آیا شما عصبانی به راحتی عصبانی می شوید؟”
اغلب شرکت کنندگان پاسخ مثبت دادند . نتایج این موضوع ،ریسک مرگ و میر زودرس را بیشتر می کرد.این عصبانیت ها ممکن است حتی ناشی از استرس درآمد در محل کار ، نگرانی از وضعیت تاهل و سیگار کشیدن و دیگر موارد کوچک و بزرگی که بر مرگ و میر زودرس اثر می گذارد.
در ابتدا متوسط سن مردان در این مطالعه کمتر از ۳۰ سال بود، اما اثرات این عصبانیت در افزایش مرگ و میر تا ۳۵ سال بعد دیده شد.
این مطالعه تاثیر صفات شخصیتی و اندیشه آنها را بر مرگ و میر بررسی کرد و در مراحل بالاتر به شناخت توانایی های ذهنی و انجام آنها پرداخت و دریافت افراد با محافظه کاری به این سوال پاسخ می دهند. اگرمردم در این مطالعه محافظه کار باشند ، پاسخ آنها مورد قبول واقع نمی شود در نتیجه ریسک مرگ و میر افزایش بیشتری پیدا می کند.
اما راه حل چیست؟
آملیا کاراکر، نویسنده در این باره می گوید: این موضوع تنها در مورد عصبانی بودن برای مدت طولانی نیست، به احتمال زیاد به طور مداوم این افراد عصبانی بوده اند. این عصبانیت برای یک بعدازظهر و یا حتی یک سال منطقی است. افراد باید خشم گذرا را کنترل کنند و استعداد غلبه بر خشم و عصبانیت خود را داشته باشند.
تصور دشواری نیست بدانید چگونه عصبانیت به طور مداوم باعث افزایش تپش قلب و فشار خون می شود و در مدت زمان طولانی، قلب را تحت فشار قرار می دهد.
روانشناسان طی مطالعات انجام شده گروهی متشکل از۳۸۷۳ نفر مردان و زنان را مورد بررسی بررسی قرار دادند . نتایج این مطالعات نشان داده است که خشم و خصومت در مردان ، خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی را افزایش می دهد و باعث تپش غیر طبیعی قلبی می شود. البته ، برخی از مطالعات نشان می دهد که سرکوب خشم می تواند فشار خون و بیماری های قلبی را افزایش دهد ، به خصوص زمانی که مردم احساس می کنند که با آنها ناعادلانه رفتار شده است.
پس در جواب این سوال که آیا خشم بر سلامتی تاثیر می گذارد؟ می توان گفت؛ بله، شاید. در صورتی که این عصبانیت بیشتر اوقات و با سرعت اتفاق بیفتد.
کاراکر در این باره می گوید : مطالعات انجام شده نکات دقیق و ظریفی در مورد خشم را در خود ندارد، تنها یک سوال، به عنوان معیار اندازه گیری خشم انتخاب شده است.
اما عصبانی شدن برخی موارد به شرطی که آسیبی به فرد وارد نشود، می تواند مفید واقع شود. تحقیقات قابل توجهی در تاثیر ژنتیک بر خشم وجود دارد اما به نظر می رسد که واکنش سریع در عصبانیت ممکن است به کسانی در اختلافات به نادرست مورد قضاوت قرار می گیرند، صدمه وارد کند.