شکل طبیعی لابیا و علت تغیر شکل لابیا

دقیقا لابیا چیست؟ قسمت بیرونی اندام تناسلی زن به نام فرج شناخته می‌شود. این قسمت شامل دو مجموعه لب است که از اندام‌های داخلی دستگاه تناسلی زنان محافظت می کند. لب‌های بیرونی لب‌های بزرگ نامیده می‌شوند، در حالی که لب‌های کوچک مجموعه ای است که در قسمت داخلی فرج وجود دارد. ‌

این ویژگی‌ها، درست مانند ویژگی‌های صورت یا فرم بدن، برای هر فردی منحصر به فرد است. زمانی که لابیا مینور بسیار بزرگتر از لابیا ماژور باشد، این بیماری هیپرتروفی لابیا مینور نامیده می‌شود. طبق لینک زیر درباره لابیا کامل تر بدانید

https://gahvare.net/articles/WOSZX/%D8%B9%D9%84%D8%AA-%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1-%D8%B4%DA%A9%D9%84-%D9%84%D8%A8%D9%87%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%88%D8%A7%DA%98%D9%86

هیپرتروفی لب زمانی است که لابیای ماژور، لابیای مینور یا هر دو بزرگ شده به نظر می‌رسند. این تغییر بی ضرر است و از خانمی به خانم دیگر متغیر و البته رایج است.

هر فردی دارای ویژگی‌های صورت، تیپ بدنی و رنگ های متفاوتی است. در اندام تناسلی خارجی زنان که به نام فرج شناخته می شود نیز تفاوت هایی وجود دارد.

فرج شامل دو دسته چین پوستی یا لب است. چین‌های بیرونی بزرگ لابیا ماژور نامیده می‌شوند. چین‌های داخلی کوچکتر لابیا مینور هستند.

در اکثر زنان، لابیاها متقارن نیستند. اینکه یک طرف بزرگتر، ضخیم‌تر یا بلندتر از طرف دیگر باشد اصلا غیرعادی نیست؛ زیرا طیف گسترده‌ای از اشکال و اندازه‌ها وجود دارد.

اصطلاح “هیپرتروفی لابیا ماژور” به لب‌های بزرگی اشاره دارد که بزرگ شده‌اند. به همین ترتیب، اصطلاح “هیپرتروفی لابیا مینور” لابیا مینورهایی را توصیف می کند که بزرگتر یا بیرون زده تر از لب‌های بزرگ هستند.

در هر صورت، هیپرتروفی لبی به این معنی نیست که شما یک مشکل پزشکی دارید. اکثر زنان به دلیل اندازه یا شکل لابیای خود هرگز مشکلی ندارند.

چه چیزی باعث هایپرتروفی لابیا مینور می شود؟

اندازه، فرم یا رنگ لابی‌ها در هر زنی متفاوت است. این تغییرات معمولا در زمان بلوغ و بعد از آن و پس از ازدواج رخ می‌دهد. در حالی که هیچ دلیل واضحی برای هیپرتروفی لابیا مینور وجود ندارد، مطالعات شواهد غیرمستقیمی از ارتباط هورمونی با دوره‌های گذرا التهاب موضعی قبل از تولد یا در دوران بلوغ پیدا کرده‌اند. برخلاف تصور رایج، این بیماری به دلیل خودارضایی یا عفونت‌های مقاربتی ایجاد نمی‌شود. علل احتمالی آن عبارتند از:

• ژنتیک؛ برخی از افراد ممکن است دارای عوامل ژنتیکی باشند که باعث ایجاد لابیای بزرگ یا نامنظم در آنها می‌شود.
• دلایل هورمونی ناشناخته است که چرا لابیا ممکن است در طول بلوغ تغییر کند یا به طور غیرطبیعی رشد کند.
• افزایش سن و گذشت زمان ممکن است منجر به این عارضه شود.
• دوچرخه سواری رقابتی و فعال ممکن است باعث آسیب به لابیا شود و شکل طبیعی لابیا را تغییر دهد.

علائم هیپرتروفی لب چیست؟

اگر هیپرتروفی لب خفیف دارید، ممکن است متوجه آن نشوید. با این حال، لب‌های کوچک بسیار حساس‌تر از لب‌های بزرگ محافظ هستند. به همین دلیل است که بزرگ شدن لب‌های کوچک می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. هیپرتروفی لب می‌تواند باعث برآمدگی قابل توجهی در لباس شما شود، به خصوص زمانی که لباس شنا می‌پوشید.

سایر علائم هیپرتروفی مینور لبیال عبارتند از:

مشکلات بهداشتی

اگر ناحیه بیش از حد حساس است، ممکن است تمایل داشته باشید از دست زدن به آن اجتناب کنید. همچنین تمیز کردن بین چین‌های پوست، به‌ویژه در دوران قاعدگی، می‌تواند دشوارتر باشد. این ممکن است منجر به عفونت‌های مزمن شود.

تحریک

لابیای بلند می‌تواند روی لباس زیر شما مالیده شود. اصطکاک طولانی مدت می تواند منجر به پوستی خشن و تحریک شده شود که بسیار حساس است.

درد و ناراحتی

بزرگ شدن لب‌ها می‌تواند در طول فعالیت‌های بدنی آسیب ببیند، به خصوص آنهایی که به ناحیه تناسلی فشار وارد می کنند.

درد و ناراحتی همچنین می تواند در هنگام نوازش پیش از رابطه جنسی یا مقاربت جنسی رخ دهد.

چه چیزی باعث هیپرتروفی لب می شود؟

همانطور که یکی از پاهای شما ممکن است کمی بلندتر از دیگری باشد، احتمالا لابیای شما دقیقا مطابقت ندارند. چیزی به نام اندازه یا شکل صحیح برای لابیا وجود ندارد.

اینکه چرا لابیاها بزرگتر می‌شوند همیشه مشخص نیست. علل ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• به دلیل ژنتیک، لابیای شما ممکن است از بدو تولد چنین بوده باشد.
• با افزایش استروژن و سایر هورمون‌های زنانه در دوران بلوغ، تغییرات زیادی از جمله رشد لابیا مینور رخ می‌دهد.
• در دوران بارداری، افزایش جریان خون در ناحیه تناسلی می‌تواند فشار را افزایش داده و منجر به احساس سنگینی شود.
• در برخی موارد، هیپرتروفی لبی ممکن است به دلیل عفونت یا ضربه به ناحیه ایجاد شود.

چگونه تشخیص داده می شود؟

هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص هیپرتروفی لبی وجود ندارد. اگر لابیا مینور شما فراتر از لابیا بزرگ شما باشد، پزشک ممکن است پس از معاینه فیزیکی آن را به عنوان هیپرتروفی لب تشخیص دهد. اندازه‌گیری دقیقی وجود ندارد که مشخص کند لابیاها هیپرتروفی شده اند یا خیر، زیرا تشخیص معمولا بر اساس معاینه فیزیکی و علائم فرد انجام می‌شود.

چگونه هیپرتروفی لابیا مینورا درمان می شود؟

اکثر بیمارانی که نگران لابیا مینور خود هستند، لابیای طبیعی دارند. در چنین مواردی، درمان معمولا بر آموزش، اطمینان خاطر و پذیرش خود متمرکز است. به اشتراک گذاری تصاویر طیف وسیع آناتومی طبیعی زنان برای بیماران مفید است.‌ معمولا پزشک عکس لابیا ماژور و مینور را به بیمار نشان می‌دهد تا او با مقایسه وضعیت خود با عکس‌ها نسبت به شکل لابیا اطلاعات کافی به دست آورد.

هیچ آزمایش قطعی یا اندازه گیری دقیقی برای تعیین وجود هیپرتروفی لبی وجود ندارد. تشخیص بر اساس معاینه فیزیکی و علائم شما است. هیپرتروفی لب برای سلامت کلی شما خطری ایجاد نمی کند.

اما اگر هیپرتروفی لابیا مینور زندگی شما را مختل می کند و توانایی شما را برای لذت بردن از برخی فعالیت‌ها از جمله روابط جنسی به طور قابل توجهی مختل می کند، باید با متخصص زنان خود مشورت کنید.

بیشتر درمان های تجویز شده شامل نکات مراقبت از خود است. به عنوان مثال، تمیزی برای جلوگیری از عفونت و تحریک. شما باید از دستمال کاغذی ضد حساسیت و مواد شوینده غیر عطری استفاده کنید؛ از صابون استفاده نکنید؛ آن ناحیه را با ملایمت خشک کنید (بدون مالش)؛ به جای پد بهداشتی از تامپون استفاده کنید؛ لباس زیر نخی بپوشید و از لباس‌های تنگ اجتناب کنید. در هنگام رابطه جنسی در صورت لزوم از روغن کاری استفاده کنید. می‌توانید از یک بسته ژل خنک برای تسکین ناراحتی استفاده کنید. برخی از پمادهای حاوی روغن نارگیل یا ویتامین های A و D می توانند به کاهش اصطکاک کمک کنند.

متخصص زنان ممکن است در موارد بسیار نادر مداخله جراحی را توصیه کند. این روش به لابیاپلاستی معروف است.

لابیاپلاستی یک عمل جراحی است که شامل کوتاه کردن یا تغییر شکل لابیا مینور است. این کار را می‌توان تحت بیهوشی عمومی یا با استفاده از یک بی حس کننده موضعی با یک آرام بخش انجام داد. جراح بافت اضافی را با اسکالپل یا لیزر برمی دارد. بخیه‌های استفاده شده در نهایت حل می‌شوند. این عمل حدود دو ساعت طول می‌کشد و معمولا ممکن است در همان روز جراحی به خانه بروید.

تورم، ناراحتی، کبودی و حساسیت به لمس معمولی است و می‌تواند چند هفته بعد از عمل ادامه یابد. در طول بهبودی، شما باید

• برای جلوگیری از عفونت، محل را تمیز نگه دارید و آن را خشک نگه دارید.
• به مدت شش تا ۱۲ هفته از فعالیت بدنی خودداری کنید.
• به مدت دو هفته از شنا کردن خودداری کنید.
• برای حدود چهار هفته از فعالیت جنسی خودداری کنید.
• برای چند هفته به جای تامپون از پدهای بهداشتی استفاده کنید.
• از پوشیدن لباس‌های تنگ خودداری کنید.
• برای جلوگیری از اصطکاک از لباس زیر نخی استفاده کنید.

توجه داشته باشید که لابیاپلاستی خطراتی دارد. آنها عبارتند از:

• واکنش‌های نامطلوب به بیهوشی
• ایجاد لخته‌های خون در سیاهرگ‌ها
• عفونت‌ها
• اسکار بافت
• درد مزمن
• خونریزی
• کاهش حساسیت اندام تناسلی