سرطان آندومتری

سرطان آندومتر سرطان آندومتر (پوشش داخلی رحم) است. خطر ابتلا به سرطان آندومتر با افزایش سن زنان افزایش می یابد. مواردی که بر سطح هورمون ها تأثیر می گذارد، مانند مصرف استروژن بدون پروژسترون و مصرف تاموکسیفن برای درمان سرطان سینه یا کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه، می تواند شانس ابتلا به این سرطان را در زنان افزایش دهد. شروع زودرس دوره های قاعدگی، یائسگی دیررس، سابقه ناباروری یا بچه دار نشدن نیز می تواند این خطر را افزایش دهد. زنانی که سابقه شخصی یا خانوادگی سرطان روده بزرگ غیر پولیپ وز ارثی (HNPCC یا سندرم لینچ) یا سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) دارند یا افرادی که چاق هستند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان آندومتر هستند. زنانی که سرطان سینه یا سرطان تخمدان داشته اند نیز ممکن است خطر ابتلا به سرطان آندومتر را افزایش دهند.

هیچ آزمایش یا آزمایش غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان آندومتر در زنانی که در معرض خطر متوسط ​​هستند و هیچ علامتی ندارند، وجود ندارد. انجمن سرطان آمریکا توصیه می کند که در زمان یائسگی، به همه زنان در مورد خطرات و علائم سرطان آندومتر گفته شود. زنان باید هرگونه ترشح غیر معمول، لکه بینی یا خونریزی واژینال (که بدتر می شود، بین قاعدگی ها یا بعد از یائسگی اتفاق می افتد) را به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی گزارش کنند.

انجمن سرطان آمریکا همچنین توصیه می کند که به زنانی که سرطان روده بزرگ غیر پولیپ وز ارثی (HNPCC یا سندرم لینچ) دارند یا احتمال دارد به آنها مبتلا شوند، آزمایش سالانه با بیوپسی آندومتر از سن ۳۵ سالگی ارائه شود.

زنان باید در مورد خطر ابتلا به سرطان آندومتر و معاینه منظم لگن با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنند. این مهم است که بدانید تست پاپ برای یافتن سرطان دهانه رحم بسیار خوب است. گاهی اوقات می تواند برخی از سرطان های اولیه آندومتر را پیدا کند، اما آزمایشی برای سرطان آندومتر نیست.

سرطان ریه

سرطان ریه اغلب در اثر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و سایر ذرات موجود در هوا ایجاد می شود. در حالی که سیگار کشیدن علت اصلی سرطان ریه است، همه افراد مبتلا به سرطان ریه سیگار نمی کشند. برخی ممکن است سیگار کشیده باشند و برخی دیگر اصلا سیگار نکشیده اند.

همه سرطان های ریه قابل پیشگیری نیستند. اما کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید که ممکن است به کاهش خطر کمک کند. اگر سیگار نمی کشید، شروع نکنید و از تنفس در دود دیگران خودداری کنید .

انجمن سرطان آمریکا غربالگری را برای افراد خاصی که در معرض خطر بالاتر سرطان ریه هستند توصیه می کند. اگر اکنون سیگار می‌کشید یا سیگار می‌کشید، ۵۰ تا ۸۰ سال سن دارید و از سلامت نسبتاً خوبی برخوردار هستید، ممکن است از غربالگری سرطان ریه با سی‌تی اسکن سالانه با دوز پایین سود ببرید. اگر هنوز سیگار می‌کشید، در مورد خطر ابتلا به سرطان ریه، نحوه ترک سیگار، فواید، محدودیت‌ها و مضرات احتمالی غربالگری سرطان ریه با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی صحبت کنید. و جایی که می توانید غربالگری کنید.

سرطان دهانه رحم

عفونت مزمن توسط انواع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مهمترین عامل خطر برای سرطان دهانه رحم است . شما می توانید از طریق تماس صمیمی پوست به پوست، مانند داشتن رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که این ویروس را دارد، به HPV مبتلا شوید. سایر عوامل خطر سرطان دهانه رحم عبارتند از: سیگار کشیدن، داشتن سیستم ایمنی ضعیف، ابتلا به عفونت کلامیدیا، اضافه وزن، قرار گرفتن در معرض یا مصرف برخی درمان‌های هورمونی، و انجام آزمایش‌های منظم غربالگری سرطان دهانه رحم.

از سیگار کشیدن خودداری کنید و با استفاده از کاندوم به محافظت از خود در برابر HPV کمک کنید. واکسن های HPV می توانند در برابر برخی از عفونت های HPV مرتبط با سرطان محافظت کنند.

انجمن سرطان آمریکا واکسیناسیون روتین HPV را برای دختران و پسران ۹ تا ۱۲ ساله توصیه می کند. کودکان و بزرگسالان جوان ۱۳ تا ۲۶ ساله که واکسینه نشده اند یا تمام دوزهای خود را دریافت نکرده اند، باید در اسرع وقت واکسن را دریافت کنند. واکسیناسیون در سنین توصیه شده به پیشگیری از سرطان های بیشتری نسبت به واکسیناسیون در سنین بالاتر کمک می کند. اگر بین ۲۷ تا ۴۵ سال سن دارید ، با پزشک خود صحبت کنید تا بفهمید آیا واکسیناسیون HPV ممکن است برای شما مفید باشد یا خیر.

انجام آزمایشات غربالگری منظم می تواند به یافتن تغییراتی در دهانه رحم کمک کند که قبل از تبدیل شدن به سرطان قابل درمان هستند. تست های غربالگری سرطان دهانه رحم، تست HPV و تست پاپ است. تست HPV به دنبال عفونت هایی بر اساس انواع HPV است که می تواند باعث پیش سرطان و سرطان دهانه رحم شود. تست پاپ سلول های گرفته شده از دهانه رحم را بررسی می کند تا تغییراتی را که ممکن است سرطانی یا پیش سرطانی باشد، پیدا کند. غربالگری منظم می تواند به تشخیص زودهنگام سرطان دهانه رحم کمک کند، زمانی که کوچک است، گسترش نیافته است و ممکن است درمان آن آسان تر باشد.

انجمن سرطان آمریکا موارد زیر را برای افرادی که دهانه رحم دارند و در معرض متوسط ​​​​خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند توصیه می کند:

آزمایش سرطان دهانه رحم باید از ۲۵ سالگی شروع شود. افراد زیر ۲۵ سال نباید آزمایش شوند.

افراد بین ۲۵ تا ۶۵ سال باید هر ۵ سال یک بار آزمایش HPV اولیه انجام دهند. آزمایش HPV اولیه یک آزمایش HPV است که به تنهایی برای غربالگری انجام می شود. اگر نمی توانید آزمایش اولیه HPV را انجام دهید، هر ۵ سال یک بار یک آزمایش مشترک (تست HPV با تست پاپ) یا هر ۳ سال یک بار آزمایش پاپ انجام دهید.

مهم ترین چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که به طور منظم غربالگری شوید، مهم نیست کدام آزمایش را انجام می دهید.

افراد بالای ۶۵ سال که در ۱۰ سال گذشته آزمایشات منظم سرطان دهانه رحم را با نتایج طبیعی (یا “منفی”) انجام داده اند، نباید برای سرطان دهانه رحم آزمایش شوند. آخرین آزمایش شما باید در ۳ تا ۵ سال گذشته باشد. افرادی که سابقه پیش سرطان جدی دهانه رحم دارند باید حداقل تا ۲۵ سال پس از تشخیص، آزمایش را ادامه دهند، حتی اگر آزمایش از ۶۵ سالگی گذشته باشد.

افرادی که هیسترکتومی کامل (برداشتن رحم و دهانه رحم) انجام داده اند باید آزمایش را متوقف کنند مگر اینکه جراحی برای درمان سرطان دهانه رحم یا یک پیش سرطان جدی انجام شده باشد.

افرادی که علیه HPV واکسینه شده اند باید همچنان از توصیه های غربالگری برای گروه سنی خود پیروی کنند.