-
در مورد استفاده از ویتامین ۷۱B یا آمیگدالین که این روزها در برخی شبکه‌های اجتماعی تبلیغ می‌شود، باید گفت که هنوز هیچ مطالعه ثابت شده‌ای برای اثبات این دارو در درمان سرطان وجود ندارد.
شما هم این متن را در گروه‌های تلگرامی دیده‌اید؟! و حتما هم مثل من خوشحال شده‌اید که بالاخره راهی برای خلاصی از این بیماری سخت پیدا شده؟! حتما کلی هم تعجب کردید که چه ساده می‌شود درمانش کرد و چه دنیای بدی است که از همه چیز سوءاستفاده می‌شود! اما خب راستش را بخواهید، اگر عمیق‌تر به این موضوع فکر کنید، متوجه می‌شوید یک جای کار می‌لنگد! نمی‌شود به همین سادگی باشد و همه غافل مانده باشند! ویتامین‌ها قطعا نقش مهمی در زندگی ما و سلامت‌مان دارند اما آیا واقعا ویتامینی داریم که به تنهایی بتواند در مقابل غول سرطان مقاومت کند؟! همین سوالات باعث شد سراغ دکتر بیتا کلاغچی، دانشیار گروه رادیوتراپی آنکولوژی دانشگاه تهران برویم تا ببینیم نظر وی در این مورد چیست. شما هم این مطلب را بخوانید و ببینید آیا ویتامین B17 همان معجزه‌ای است که منتظرش بودید؟! با ما همراه باشید.
دربارهB17 بیشتر بدانید
لئتریل یا همان ویتامین B17 عمدتا فرم مصنوعی ماده‌ای طبیعی به نام آمیگدالین است. آمیگدالین ماده‌ای گیاهی است که در مغزهای خام و هسته بسیاری از میوه‌ها، به‌خصوص در هسته زردآلو وجود دارد. البته در گیاهانی مثل لوبیای لیما، شبدر و ذرت خوشه‌ای هم پیدا می‌شود. در دهه ۱۹۷۰، لئتریل به‌طور وسیعی به‌عنوان یک ماده ضدسرطان، به تنهایی یا به‌عنوان بخشی از یک رژیم مشخص، شامل دوز بالایی از مکمل‌های ویتامینی و آنزیم‌های لوزالمعده شناخته می‌شد. اما هیچ مدرک علمی وجود ندارد که لئتریل یا آمیگدالین می‌تواند سرطان یا هر بیماری دیگری را درمان کند. با وجود این، همچنان به‌عنوان درمان جایگزین سرطان مورداستفاده قرار می‌گیرد؛ درمان جایگزین یعنی مردم به جای درمان‌های مرسوم سرطان مثل دارودرمانی یا رادیوتراپی از آن استفاده می‌کنند.
با این تفاسیر اصلا توصیه نمی‌شود که بیماران سرطانی درمان‌های متداول خود را به درمان‌های جایگزین، مثل لئتریل، تغییر دهند. ضمن اینکه این ماده می‌تواند در بعضی افراد عوارض جدی ایجاد کند بنابراین حتی مصرف آن در کنار درمان سرطان، بدون مجوز و مشورت پزشک، اصلا توصیه نمی‌شود.
آیا سرطان را درمان می‌کند؟
با اینکه هنوز هیچ مدرکی پیدا نشده که نشان دهد این ماده به درمان سرطان کمک می‌کند، اما بعضی‌ها اصرار دارند از آن استفاده کنند و فکر می‌کنند این ماده سلامت و سطح انرژی‌شان را افزایش داده، باعث سم‌زدایی و پاک‌سازی بدن‌شان می‌شود و عمرشان را طولانی‌تر می‌کند.این ماده که به شکل‌های آمپول، قرص، لوسیون پوست و شیاف تولید می‌شود، اگر به صورت قرص مصرف شود، بیشتر از نوع تزریقی آن عوارض جانبی دارد، چراکه باکتری‌های گوارشی و آنزیم‌هایی که پیوند سلولی غذاهای‌مان را می‌شکنند، لئتریل را هم تجزیه کرده و سیانیدش را آزاد می‌کند.
چه عوارضی دارد؟
با تجزیه لئتریل سیانید به‌دست می‌آید که نوعی سم است، بنابراین عوارض مصرف آمیگدالین مشابه سیانید است و شامل تب، بیماری، سردرد، گیجی، آسیب کبدی، افتادگی پلک، کمبود اکسیژن در بافت‌های بدن، افت فشار خون، آسیب اعصاب و در نتیجه آن به‌هم خوردن تعادل و سختی در راه رفتن، کما و حتی مرگ می‌شود!
البته همان‌طور که می‌دانید، منابع طبیعی لئتریل یا آمیگدالین کم نیستند و خوردن‌شان هم هیچ ضرری ندارد؛ بنابراین اگر اصرار دارید حتما از B17 استفاده کنید، بهتر است به جای مکمل‌های شیمیایی از منابع طبیعی آن یعنی بادام خام، هویج، کرفس، زردآلو، هلو، جوانه لوبیا و انواع لوبیاها، آجیل، تخم کتان و همین‌طور مغز دانه میوه‌ها استفاده کنید.
این شایعه را جدی نگیرید
در مورد استفاده از ویتامین ۷۱B یا آمیگدالین که این روزها در برخی شبکه‌های اجتماعی تبلیغ می‌شود، باید گفت که هنوز هیچ مطالعه ثابت شده‌ای برای اثبات این دارو در درمان سرطان وجود ندارد. شاید با جست‌وجو در اینترنت تعدادی مقاله مبنی بر تاثیرگذار بودن این ویتامین در پیشگیری یا درمان سرطان دیده باشید اما این مقالات، به خاطر سطح پایین بودن، حتی نتوانسته‌اند به منابع معتبر پزشکی راه پیدا کنند! بنابراین استناد و اکتفا به آنها اصلا منطقی نیست؛ در حال حاضر هیچ شواهد و مدرک علمی دال بر تاثیرگذاری ۷۱B در درمان سرطان وجود ندارد.
در ضمن، از آنجا که هیچ دوز مشخصی برای مصرف این ویتامین -به منظور پیشگیری یا درمان سرطان- تعریف نشده، به هیچ عنوان افراد نباید خودسرانه اقدام به مصرف مکمل‌های ۷۱B کنند اما مصرف این ویتامین به‌صورت تامین در منابع غذایی
(مثلا مغز هسته زردآلو، بادام تلخ و…) اشکالی ندارد.
آیا ویتامین‌ها باعث پیشگیری از بروز سرطان‌ها می‌شوند؟
مصرف ویتامینD باعث کاهش احتمال بروز سرطان‌های روده می‌شود و مصرف روزانه ۰۰۷ میلی‌گرم کلسیم، اثری حفاظتی در برابر سرطان‌های روده ایجاد می‌کند. اما دیده شده که افزایش مصرف بیش از ۲هزار میلی‌گرم، در بعضی افراد باعث افزایش ریسک سرطان پروستات می‌شود. همچنین وجود فولات در رژیم غذایی باعث کاهش ریسک سرطان روده و پستان می‌شود؛ به‌خصوص در زنانی که الکل مصرف می‌کنند.
بهترین راه برای دریافت ویتامین از غذا چیست؟
استفاده از رژیم‌های غذایی سالم که شامل مقدار زیادی میوه، سبزیجات و غلات باشد و از مصرف غذاهای پرگوشت و پرچربی پرهیز شود. البته بعضی ویتامین‌ها فقط در منابع حیوانی مثل گوشت و تخم‌مرغ یافت می‌شوند اما به‌طور کلی میوه‌ها و سبزی‌ها بیشترین منبع ویتامین‌ها هستند و منبع غنی از فیبر و مواد دیگری هستند که باعث بهبود سلامت می‌شوند.
ضمنا اگر تصمیم به بارداری دارید، باید روزانه مولتی‌ویتامین prenatal را مصرف کنید که حداقل شامل ۴۰۰میکروگرم فولیک اسید (نوعی ویتامین B) است که مصرف آن باعث پیشگیری از برخی نقایص مادرزادی می‌شود و مقدار مصرفش باید حداقل یک‌ماه قبل از شروع بارداری باشد.
آیا ویتامینی وجود دارد که من نباید استفاده کنم؟
در مناطقی که مردم به مواد مغذی سالم آن دسترسی کافی دارند، مثل ایالات‌متحده و اروپا، توصیه به عدم مصرف مکمل‌های ویتامین A است چون افزایش آن در بدن می‌تواند ریسک سرطان، بیماری قلبی و شکستگی استخوان و همین‌طور آسیب به جنین خانم‌های باردارد را افزایش دهد. ضمن اینکه تحقیقات دانشمندان نشان داده افزایش مصرف ویتامین E هم می‌تواند باعث افزایش احتمال مرگ شود! بنابراین افزایش مصرف ویتامین‌ها آن هم به‌صورت خودسرانه و بدون تشخیص پزشک، می‌تواند خطرساز باشد.
چه کسانی به ویتامین‌ها نیاز دارند؟
نظر کلی بر این است که بیشتر افراد بالغ ویتامین موردنیازشان را از طریق غذاها دریافت می‌کنند تا مکمل‌های ویتامینی؛ چراکه خوردن غذاهای غنی از ویتامین منافع دیگری در کنار رساندن ویتامین به بدن دارند. اما در بعضی موارد استفاده از مکمل‌ها مفید است؛ مثل خانم‌های باردار یا افرادی که برای بارداری برنامه‌ریزی می‌کنند باید ویتامین و مواد معدنی موردنیاز بدن‌شان را تامین کنند. ازجمله گروه‌هایی که ممکن است از مصرف مکمل‌های ویتامینی سود ببرند، می‌توان به افراد بالای ۵۶ سال اشاره کرد که با مصرف روزانه ۰۰۶ تا ۰۰۸ واحد ویتامینD برای تقویت استخوان‌ها سود می‌برند. افرادی که کمبود ویتامینD دارند، همچنین افرادی که جراحی‌های لاغری انجام داده و بدن‌شان با کمبود ویتامین و نیز عدم جذب برخی ویتامین‌ها روبه‌روست، از مصرف مکمل‌های ویتامینی سود می‌برند. گروه آخر هم گیاه‌خواران هستند که به خاطر حذف کامل گوشت، مرغ، ماهی و محصولات لبنی، گاهی نیازمند مکمل‌های ویتامینی هستند.
منبع: الو دکتر