-
سفتریاکسون به دلیل پیوند به پروتئین از کینتیک غیر خطی وابسته به دوز پیروی میکند.اوج غلظت سرمی دارو پس از تزریق عضلانی تا ۲ ساعت بعد از مصرف حاصل میشود .
این دارو در درمان عفونتهای باکتریایی حساس به آن مصرف میشود که شامل شانکروئید، اندوکاردیت، سالمونلوز، شیگلوز، سوزاک، مننژیت، سپتی سمی و حصبه میباشد. این دارو قبل از اعمال جراحی و به منظور پیشگیری از عفونت نیز مصرف میشود.
فارماكوكينتيك سفتریاکسون به دلیل پیوند به پروتئین از کینتیک غیر خطی وابسته به دوز پیروی میکند.اوج غلظت سرمی دارو پس از تزریق عضلانی تا ۲ ساعت بعد از مصرف حاصل میشود .نیمه عمر پلاسمایی دارو ۹- ۶ ساعت است. سفتریاکسون به طور وسیع در بافتها و مایعات بدن منتشر میشود. بیش از نیمی از یک دوز مصرفی دارو از طریق ادرار و به صورت تغییر نیافته و بقیه از طریق مدفوع به صورت تغییر نیافته یا ترکیبات غیرفعال دفع میشود.
موارد منع مصرف در صورت وجود سابقه حساسیت مفرط به پنیسیلینها، سفالوسپورینها یا پنیسیلامین، ابتلا به پورفیری و در نوزادان مبتلا به کمی آلبومین خون، اسیدوز، زردی یا زیادی بیلی روبین خون نباید از این دارو استفاده کرد.
هشدارها
۱- در صورت وجود سابقه بیماری گوارشی به ویژه کولیت اولسراتیو، آنتریت ناحیه ایوکولیت ناشی از آنتی بیوتیک با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲- در بیماران مبتلا به مشکل کبدی یا کلیوی، کاهش مقدار مصرف این دارو ضروری است.
۳- در نوزادان نارس این دارو ممکن است باعث جابجایی بیلیروبین از آلبومین سرم شود.
۴- تزریق این دارو در نوزادان باید به آهستگی و طی ۶۰ دقیقه صورت گیرد.
عوارض جانبی واکنشهای آلرژیک شامل کهیر و بثورات جلدی و علایم حساسیت مفرط شامل شوک آنافیلاکتیک، تهوع، استفراغ و اسهال و علایم کولیت پسودممبران با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخل دارويي در صورت مصرف همزمان سفالوسپورینها با آمینوگلیکوزیدها و وانکومایسین، احتمال بروز مسمومیت کلیوی افزایش مییابد. اثر ضد انعقادی وارفارین در صورت مصرف همزمان با این داروها افزایش یابد.
نکات قابل توصیه مخلوط کردن این دارو با سایر داروها به ویژه آمینوگلیکوزیدها در یک محلول توصیه نمیشود.
مقدار مصرف بزرگسالان: معمولاً ۲- ۱ گرم در روز به صورت واحد یا در دو مقدار به صورت تزریق عمیق عضلانی یا تزریق آهسته وریدی ( طی ۴- ۲ دقیقه ) و انفوزیونوریدی ( طی ۳۰ دقیقه ) تقسیم میشود. در عفونتهای شدید این مقدار تا ۴ گرم در روز افزایش مییابد. برای درمان سوزاک بدون عواقب، مقدار ۲۵۰ میلیگرم به صورت دوز واحد تزریق عضلانی میشود. برای پیشگیری از بروز عفونت قبل از اعمال جراحی، مقدار ۱ گرم نیم تا یک ساعت قبل از عمل مصرف میشود. برای پیشگیری از مننژیت متگوکوکی مقدار ۲۵۰ میلیگرم به صورت دوز واحد تزریق عضلانی میشود. توجه : در صورت نیاز به تزریق عضلانی بیش از ۱ گرم در روز، مقدار مصرف باید در چند نوبت در عضلات مختلف تزریق شود.
کودکان : مقدار مصرف در نوزادان و کودکان ۲۰ تا ۵۰ میلیگرم یک بار در روز میباشد که این مقدار در عفونتهای شدید تا ۸۰۰ میلیگرم در روز ممکن است افزایش یابد. حداکثر مقدار مصرف در نوزادان تا ۵۰ میلیگرم در روز است. برای پیشگیری از بروز مننژیت مننگوکوکی مقدار ۱۲۵ میلیگرم به صورت واحد تزریق عضلانی میشود.
توجه : مقادیر مصرف بیش از ۵۰ میلیگرمدر کودکان باید فقط از طریق آنفوزیون وریدی باشد. انفوزیون وریدی در نوزادان باید طی ۶۰ دقیقه انجام شود.
منبع : سلامتیسم