-
بسیاری از بیماران مبتلا به اسكلرودرمی دچار بیماری ریفلاكس و عوارض آن هستند. فیبروز عضلات صاف در این بیماری سبب كاهش فشار اسفنكتر تحتانی مری شده و موجب از بین رفتن حركات طبیعی مری میشود.
اختلال پاك شدن مری از اسید
مدت زمانی كه pH مری كمتر از ۴ باقی میماند، زمان پاك شدن اسید از مری نامیده میشود. طولانی شدن زمان پاك شدن اسید در نیمی از بیمارانی كه ازوفاژیت دارند، دیده شده است. افرادی كه مبتلا به فتق سوراخ مری از یافراگم هستند طولانیترین زمان پاك شدن اسید از مری را دارا هستند. حركات دودی مری باعث پاك شدن اسید از مری میشود. اختلالات حركتی مری، میتواند موجب ازوفاژیت شود. اینكه آیا ازوفاژیت منجر به اختلالات حركتی مری میشود یا یك اختلال حركتی زمینهای عضلات صاف، فرد را مستعد به بیماری ریفلاكس میكند، مشخص نیست.
اختلالات ترشح بزاق
بزاق یك قلیای ضعیف با pH 4/6 تا ۸/۷ است كه میتواند مقادیر كم اسید باقیمانده در مری را خنثی كند، ولی در خنثی كردن مقادیر زیاد اسید مؤثر نیست. كاهش بزاق در طی خواب علتی برای ایجاد دورههای ریفلاكس شبانه است كه زمان پاك شدن اسید از مری را طولانی میكند.
خشكی دهان كه عامل كاهش ترشح بزاق است همراه با طولانی شدن زمان تماس مری با اسید و ایجاد التهاب در مری است. مصرف سیگار نیز باعث طولانی شدن زمان پاك شدن اسید از مری به علت كاهش بزاق میشود. علاوه بر این نیكوتین سیگار با كاهش فشار اسفنكتر تحتانی مری، ریفلاكس ایجاد میكند.
تأخیر در تخلیه معده
تأخیر در تخلیه معده از علل مهم ایجاد بیماری بهخصوص در بیماران دیابتی با نوروپاتی اتونومیك است. در این بیماران تخلیه مواد جامد به كندی انجام میشود.
ترشح بیش از حد اسید معده
اسید و پپسین از عوامل مهم در ایجاد آسیب مخاطی به علت برگشت محتویات معده به مری هستند. در مطالعات حیوانی نشان داده شده كه اسید به تنهایی سبب آسیب خفیفی میشود، در حالی كه تركیب اسید با مقادیر كم پپسین، سد محافظتی مخاط معده را تخریب كرده و باعث نفوذپذیری بیشتر مخاط به یون H+ شده و تغییرات مخاطی ایجاد میكند. هر چند میزان ترشح پایه و ماكزیمم اسید در بیماران مانند افراد طبیعی است، اما دورههای ریفلاكس اسید و مدت زمان تماس مری با اسید بیشتر است. برگشت محتویات قلیایی دوازدهه كه حاوی اسیدهای صفراوی است نیز به مخاط مری آسیب میرساند. به نظر میرسد صفرا یك اثر تشدیدكننده در آسیب ناشی از ریفلاكس اسید در مری دارد.
عوامل خطر بروز ریفلاكس
حاملگی با كاهش فشار اسفتكتر تحتانی مری در نتیجه اثرات استروژن و پروژسترون و نیز اثر مكانیكی ناشی از فشار رحم حامله باعث افزایش ریفلاكس میشود. ۳۰ تا ۸۰ درصد زنان حامله از سوزش پشت جناغ سینه به خصوص در سه ماهه اول حاملگی شكایت دارند. بسیاری از بیماران مبتلا به اسكلرودرمی دچار بیماری ریفلاكس و عوارض آن هستند. فیبروز عضلات صاف در این بیماری سبب كاهش فشار اسفنكتر تحتانی مری شده و موجب از بین رفتن حركات طبیعی مری میشود.
در بیماری زولینگر الیسون به علت تشرح بیش از حد اسید و حجم زیاد ترشحات معده، بیماری ریفلاكس و عوارض آن، بیشتر دیده میشود. عمل جراحی برای درمان آشالازی، گذاشتن لولة نازوگاستریك جهت تغذیه به مدت طولانی و چاقی به علت تداخل در عملكرد طبیعی اسفنكتر تحتانی مری نیز میتوانند سبب بیماری ریفلكس شوند. مصرف سیگار، الكل، و عدههای غذایی حجیم چرب، شكلات، مركبات و نوشیدنیهای حاوی اسیدسیتریك، غذاهای ادویهدار، تركیبات گوجه فرنگی، قهوه ، چای ، نوشابههای گازدار ، فاصله زماین كوتاه بین مصرف غذا و درازكشیدن، ورزشهای سنگین از جمله عوامل خطر بروز بیماری ریفلاكس هستند.