به نظر می رسد در مورد ارزش کشیدن عضلات پس از ورزش برای تسریع ریکاوری بدن ابهامات زیادی وجود داشته باشد. در واقع کشش عضلات باعث از بین رفتن اسید لاکتیک موجود در بدن می شود و برخی ادعا می کنند که این امر باعث تسریع ریکاوری بدن می شود. اما سوالی که پیش می آید این است که آیا این گفته ها حقیقت دارد؟
اول از همه، باید تفاوت بین کشش لازم برای ریکاوری و کشش لازم برای تغییر وضعیت بدن را درک کنید.
ریکاوری
در طول ورزش، عضلات مدام به کار گرفته می شوند. لذا، سوخت بدن مصرف شده و مواد زائدی ایجاد می شوند که می توانند ساختارهای فیبر عضلانی را تخریب کنند.
برای اینکه مطلب را بهتر درک کنید، تصور کنید که مهمانی گرفته اید، پس از مهمانی زباله هایی انباشته شده (دستمالها، استخوان مرغ و غیره)، و نظم میز به هم ریخته است. بنابراین قبل از مهمانی بعدی، باید مجددا غذای کافی تهیه شود، زباله ها دور ریخته شوند و میز تمیز گردد.
برای عضلات، این روند بازسازی ریکاوری نامیده می شود. از طریق ریکاوری، عضله مجددا برای انجام ورزش آماده خواهد شد.
گرچه این فرآیند به خودی خود منجر به تغییر وضعیت بدن نمی شود، اما برای ورزشکارانی که باید در طی یک مدت کوتاه به رقابت در بالاترین سطح بپردازند از اهمیت حیاتی برخوردار است.
ورزشکاران برای تسریع ریکاوری، تلاش های زیادی می کنند که از جمله آنها می توان به: سرمادرمانی، ماساژ، فشرده سازی، غوطه وری در آب یخ، کشش، اکسیژن بیش چگال ، فرایند های ضد التهابی و شبیه سازی الکترومیوگرافی، اشاره نمود. این کارها به منظور کاهش اسید لاکتیک، نشانگرهای التهابی و سایر مولکول هایی که پس از تمرینات شدید ایجاد می شوند، انجام می گردند.
اما آنچه که می توان گفت این است که از بین این کارها، تنها ماساژ برای ریکاوری سریع مؤثر است. مطالعات متعدد نشان داده اند که کشش تاثیر قابل توجهی بر حذف ضایعات بدن نداشته و یا به هیچ وجه باعث تسریع بهبود عضلات نمی شود.
تغییر وضعیت بدن
اکثر ما انسان ها به منظور آماده شدن برای مسابقات حرفه ای ورزش نمی کنیم، بلکه هدف ما از ورزش، داشتن بدنی سالم، کم کردن وزن و بهبود روحیه مان است.
بدین منظور، ما باید بر روی تغییر وضعیت بدن خود تمرکز کنیم، که مشابه ریکاوری پس از تمرین نیست.
به طور خلاصه وقتی ما به طور مداوم ورزش می کنیم، بدن ما با تغییر ساختار عضلانی، متابولیسم و فیزیولوژی، با ورزش سازگار می شود.
بنابراین تغییر وضعیت بدن، باعث می شود که ورزش مزایای زیادی را برای ما به همراه داشته باشد.
مطالعات زیادی برای بهینه سازی پاسخ بدن نسبت به ورزش انجام شده اند. به عنوان مثال یک مطالعه ۳۵ ساله در این خصوص نشان داد که، شش متغیر حیاتی به بدن ما کمک می کنند تا به نحو بهتری خود را با ورزش سازگار کند. این شش متغیر عبارتند از: زمان مصرف مواد غذایی (به ویژه پروتئین)، نوع ورزش، ماساژ، خواب، دوز کم کراتین و همان چیزی که حتما حدس زده اید یعنی کشش.
بنابراین قطعا تمرینات کششی عضلانی، باعث بهبود دامنه حرکت و افزایش دامنه حرکتی ما خواهند شد. ترمیم استخوان ها و مفاصل و تقویت بافت همبند نیز از دیگر مزایای کشش عضلات است.
در این راستا بسیاری از مطالعات نشان داده اند که انعطاف پذیری (به ویژه کشش عضلات به عنوان بخشی از برنامه تمرینی) به طور مستقیم عملکرد عضله را بهبود می بخشد و پس از انجام تمرینات کششی، تصاویر اولتراسوند تغییرات مطلوبی را در دامنه حرکتی عضلات نشان می دهند.
علاوه بر این، یکی از مطالعاتی که اخیرا انجام شده به وضوح نشان داده که کشش روند رسیدن جریان خون به عضلات را در حین تمرین و بعد از آن بهبود می بخشد.