افزایش رشد مو انواع دسر ساده و خوشمزه چاقی صورت رژیم لاغری دکتر کرمانی

“سوئیچ مولکولی” و تاثیر آن بر میزان عضله سازی

چگونه عضله سازی بیشتری داشته باشیم؟

همانطور که در بسیاری از سالن های ورزشی مشاهده می کنیم، برخی افراد می توانند بدون نیاز به هیچگونه تلاش زیادی، عضلات قوی بسازند و از آن محافظت کنند، در حالی که دیگران باید دو برابر این تلاش را انجام دهند. اما سوالی که پیش می آید این است که چه چیزی مسئولیت این تفاوت در پاسخ به ورزش و عضله سازی را بر عهده دارد؟

به طور کلی ورزش برای سلامتی انسان مفید است و هر فعالیتی که باعث عضله سازی شود دارای مزایای زیادی برای فرد خواهد بود.

این مزایا از خطر مرگ و میر زودرس کمتر در افراد عضلانی تا برخورداری از یک مغز قوی تر و سالمتر متفاوت می باشند.

muscle

اما عضله سازی در بعضی از انسان ها خیلی راحت تر از دیگران اتفاق می افتد. یک مطالعه جدید، که در حال حاضر در مجله ارتباطات علمی منتشر شده، سوئیچ مولکولی را مسئول این اتفاق می داند

تحقیقات جدید توضیح می دهند که چرا برخی افراد به جای ورزش های عضلانی، بیشتر به تمرینهای استقامتی و ورزشهای هوازی پاسخ می دهند.

سارا لسارد، دستیار محقق بخش تحقیقات بالینی، رفتاری و مرکز تحقیقات دیابت جازلین در بوستون، در این خصوص می گوید:

مولکول مذکور ، پروتئینی به نام C-Jun N-terminal kinase ( JNK) است که درست همانند یک سوئیچ عمل می کند. اگر سوئیچ روشن باشد، شما رشد عضلانی خواهید داشت و اگر خاموش باشد، عضله سازی کندتر خواهد بود.

او در ادامه سخنانش افزود: “ما در تحقیقات خود یک مسیر بیولوژیکی فعال را شناسایی کرده ایم که تاکنون مورد مطالعه قرار نگرفته است.”

چگونه JNK بر رشد ماهیچه اثر می گذارد

لسارد و همکارانش در مطالعه قبلی خود، آرایش ژنتیکی جوندگانی را مورد بررسی قرار دادند که به گونه ای پرورش یافته بودند که خیلی خوب و یا خیلی ضعیف به ورزش های استقامتی پاسخ دهند.

پس از آن، محققان متوجه شدند که مسیر مولکولی JNK مسئول چگونگی عملکرد یک موش بر روی تردمیل است.

لذا محققان بران شدند تا در مطالعه جدید خود به بررسی این موضوع بپردازند که چرا JNK چنین نقش حیاتی را در عضله سازی ایفا می کند.
بنابراین، لسارد و تیمش ژن JNK را در گروهی از موش ها حذف کرده و رفتار آنها را با موش های نرمال مقایسه کردند.

جوندگان مورد نظر همچنان سالم بودند و می توانستند مدت طولانی بر روی تردمیل فعالیت کنند.

muscle

سپس، محققان هر دو گروه از جوندگان را برای دویدن بر روی تردمیل آموزش دادند. با انجام این آزمایش دانشمندان دریافتند که ظرفیت هوازی موشهای فاقد JNK به شدت افزایش یافته است، و همراه با آن رگ های خونی و فیبر عضلانی که باعث افزایش استقامت آنها می شود بیشتر شده اند.

در مقابل، با انجام تست رشد ماهیچه، مشخص شد که جوندگان فاقد JNK قادر به افزایش توده عضلانی خود نیستند، در حالی که موش های معمولی ، می توانستند دو برابر آنها عضله سازی کنند.

ارتباط پروتئین ساخت عضلات با بیماری دیابت

تحقیق جدید شامل انجام آزمایشاتی بر روی انسان ها نیز بود. لسارد و همکارانش از داوطلبان سالم خواسته بودند تا در تمرینات وزنه برداری یا دوچرخه سواری، که یک نوع تمرین استقامتی است شرکت کنند.

این آزمایش ها نشان داد که JNK در فعالیت اولی بسیار فعال بود اما در تمرین دوم فعالیت چندانی نداشت.

از آنجایی که این مطالعات نشان می دهند JNK در التهاب متابولیکی نیز دخیل است، محققان امیدوارند که مهار این مولکول باعث جلوگیری از بروز عارضه های متابولیک مانند دیابت نوع ۲ شود.

علاوه بر این، این یافته ها ممکن است به کسانی که مایل به ساخت عضله هستند اما به دلیل بیماری های مختلف قادر به عضله سازی نیستند کمک کند.

یک پاسخ بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *