زایمان لاجرم منجر به تغییرات قابل توجهی در ذهن و بدن یک زن می شود، اما پیامدهای مادام العمر مادری می تواند بسیار بیشتر از آنچه که ما می دانیم باشد. تجزیه و تحلیل DNA جمع آوری شده از نزدیک به ۲۰۰۰ مادر در ایالات متحده نشان داده است که از میان این تعداد زنانی که دارای نوزاد زنده بودند دارای نشانگرهای ژنتیکی تغییر یافته ای هستند که می تواند به طور قابل توجهی روند پیری سلولی آنها را تسریع نماید.
آنا پولاوک از دانشگاه جورج میسون در این خصوص به خبرگزاری نیویورک گفت: “ما از مشاهده ی این نتایج شگفت زده شدیم.”
“این بدان معنی است که سلول های یک زن می توانند تا ۱۱ سال پیرتر شوند.
در این راستا پولاک و تیم او داده های مربوط به نهاد ملی بهداشت و تغذیه (NHANES) را تجزیه و تحلیل کردند. این مطالعه یک مطالعه جامع است که مقیاس های سلامت ساکنین ایالات متحده را جمع آوری می کند.
هنگامی که آنها اطلاعات به دست آمده از دوره ۱۹۹۹-۲۰۰۲ را که شامل اندازه گیری یک نشانگر ژنتیکی به نام تلومر بود مورد بررسی قرار دادند متوجه چیزی غیر عادی شدند.
تلومر ، نواحی مولکولی هستند که در انتهای کروموزوم های ما قرار دارند، و به حفاظت از اطلاعات ژنتیکی در سلول هایمان کمک می کنند و از لحاظ فیزیکی، از قرار گرفتن در معرض چیزهایی که برای سلامتی ما مضر هستند جلوگیری می نمایند..
در این راستا، طول تلومر به عنوان نشانگر ژنتیکی عمل می کند که نشان می دهد ما از لحاظ سلولی چقدر سن داریم، تلومرهای کوتاه تر با نتایجی مانند سرطان، بیماری قلبی و کاهش شناختی مرتبط هستند . البته اکنون عامل جدیدی نیز به این لیست اضافه شده و آن زایمان است.
در این تحقیق، تیم متوجه شد که زمانی که چیزهایی مانند سن، قومیت، تحصیلات، وضعیت سیگار کشیدن و غیره ثابت نگاه داشته شوند، زنانی که حداقل یک کودک به دنیا آورده باشند، دارای تلومرهایی هستند که به طور متوسط ۴.۲٪ درصد از زنان فاقد فرزند کوتاه تر می باشند.
نکته ی شگفت انگیزتر این است که ارتباط کاهش طول تلومر با زایمان حتی بیشتر از آنچیزی است که در تحقیقات مربوط به ارتباط آن با سیگار کشیدن (حدود ۴.۶ سال پیری سلولی) و چاقی (۸.۸ سال) مشاهده شده است .
در مطالعه دیگر مشخص گردید که کاهش طول تلومر بسته به تعداد کودکانی که یک زن به دنیا می آورد متفاوت است.
پولاک به خبرگزاری نیوزویک گفت: «ما متوجه شدیم زنانی که دارای بیش از ۵ فرزند هستند، در مقایسه با زنانی که هیچ فرزندی ندارند از تلومرهای بسیار کوتاهتری برخوردار می باشند و تلومر های آنها نسبت به زنانی که یک تا دو، سه یا چهار فرزند دارند نسبتا کوتاهتر است.
محققان بر این باورند که ممکن است استرس مرتبط با مراقبت از کودکان در این امر دخیل باشد، اما با توجه به تحقیقات اندکی که در این زمینه انجام شده، آنها بیان داشته اند که به شواهد بیشتری در این خصوص نیاز است