-
شما هم ممکن است حرف های زیادی در مورد رفلکس اسید معده در کودکان شنیده باشید، که در آن اسید از معده به سمت مری رفته و باعث احساس سوزش در این ناحیه از بدن مي شود.
آیا کودک شما هم در هنگام ادرار کردن، خيلي گریه می کند؟ آیا کودک شما هم در اغلب موارد از ادرار کردن ترس دارد؟ آیا شما هم فکر می کنید كه دليل ترس کودک شما از ادرار کردن، UTI می باشد؟ آیا ادرار فرزند شما هم بوی بسیار بدی دارد؟ آیا در برخی مواقع در ادرار فرزند كوچك خود، لکه های خون مشاهده می کنید؟
خوب، اگر پاسخ شما به همه اين سوالات، مثبت است، بايد بدانيد كه به احتمال زياد، کلیه های فرزند کوچکتان دچار مشکل اساسی شده است. به همین دلیل، برای روشن شدن شک و تردیدتان، حتما ادامه اين مقاله را مطالعه کنید. يادتان باشد كه فقط مراجعه به یک پزشک متخصص اطفال و یا خواندن مقاله زیر، شما را در مورد تشخيص بيماري ریفلاکس کلیه در بدن کودک خود یاری خواهد کرد.
ریفلاکس کلیه در کودکان چیست؟
شما هم ممکن است حرف های زیادی در مورد رفلکس اسید معده در کودکان شنیده باشید، که در آن اسید از معده به سمت مری رفته و باعث احساس سوزش در این ناحیه از بدن مي شود. جالب است بدانيد كه شیوه ای مشابه ریفلاکس معده، در کلیه و یا مثانه کودکان هم رخ می دهد و در آن، ادرار موجود در مثانه کودکان به سمت لوله های متصل به کلیه ها حرکت می کند، كه به اين بيماري “رفلکس کلیه” و يا (VUR) در كودكان گفته می شود. در این نوع بیماری، زماني كه مایع ادرار از مثانه به سمت کلیه ها حرکت مي كند، کودک دچار سوزش شدید در کلیه ها و دستگاه تناسلی خود مي شود. البته شدت این بیماری در کودکان مختلف بستگی به وضعيت بدني و مقاومت آن ها دارد. در واقع، رفلکس کلیه در کودکان می تواند خفیف و یا بسیار شدید باشد.
علائم شایع آنفولانزا در کودکان و ۷ راه درمان آن را بخونید تا از مبتلا شدن کودکتون جلوگیری کنید
دستگاه ادراری در کودکان چگونه کار می کند؟
در بدن تمام انسان ها، دستگاه ادراری به وسیله لوله های مخصوصی به مثانه اتصال می یابد. همانطور که می-دانید این لوله های ادرار (و یا حالب)، در کلیه ها قرار دارند. هر کودکي دو عدد کلیه در بدن خود به منظور فیلتر کردن مایعات اضافی و اجسام خارجی موجود در خون دارد، که مواد زايد بدن را تبدیل به ادرار کرده و وارد دستگاه مثاننه می کند. با وارد شدن این مایع ادراری به مثانه، این دستگاه تناسلي بر اثر فشار وارده برافروخته شده و انسان احساس نیاز به دفع ادرار می کند. معمولا، در شرایط عادی که مشکلی در دستگاه ادراری کودک وجود نداشته باشد، او می تواند ادرار را در مثانه خود ذخیره کرده و تا زمانی که نسبت به خالی کردن مثانه خود اراده نکند، در آن جا باقی خواهد ماند. همچنين، لازم است به عنوان يك مادر جوان و بي تجربه این نکته مهم را فراموش نکنید كه دستگاه مثانه کودکان دارای دریچه ای است که در چنین مواقعی، مانع برگشت جریان ادرار به داخل کلیه هاي او خواهد شد.
علل بروز رفلکس کلیه در کودکان چیست؟
عمدتا دو عامل مهم برای بروز رفلکس کلیه در کودکان وجود دارد، که عبارتند از:
۱. عامل ارثی براي بروز رفلکس کلیه در کودکان:
در برخی موارد رفلکس کلیه در کودکان می تواند زمانی رخ دهد که دریچه های کاربردی مثانه، که مانع برگشت جریان ادرار از مثانه به کلیه می شود، به درستی رشد نکرده باشند. در چنین مواقعی، معمولا ادرار در مراحل اولیه حركت از مثانه به لوله های حالب رفلکس کرده و وارد کلیه فرد می شود. البته، يادتان باشد كه در بیشتر موارد علت بروز این نوع بیماری ارثی است. در واقع، در صورتي كه يكي از اعضاي خانواده کودک قبلا دچار این مشکل شده باشد، کودک جدید نیز امکان دارد به صورت ارثی به مشکل رفلکس کلیه مبتلا شود. اما، به عنوان يك مادر جوان و بي تجربه به خاطر داشته باشيد كه در برخی موارد هم با رشد و بزرگ شدن کودک ممکن است مشکل رفلکس کلیه در بدن او به طور کامل از بين برود.
۲. عامل عفونت براي بروز رفلکس کلیه در کودکان:
در برخی موارد رفلکس کلیه ها در کودکان می تواند زمانی اتفاق افتد، که کودک به صورت مداوم به انواع عفونت های ادراری مبتلا شود. در واقع، در چنین کودکانی عفونت دستگاه دفع ادرار سبب مسدود شدن سیستم ادراری شده و تورم لوله های حالب و کلیه هاي او را به دنبال خواهد داشت. این نوع بیماری با عنوان “رفلکس ثانویه مثانه به لوله های حالب و کلیه ها” شناخته می شود.
علائم و نشانه های بروز ریفلاکس کلیه ها در بدن کودکان چیست؟
نتايج مطالعات اخير دانشمندان نشان داده است که تقریبا ۵۰٪ از کودکان و ۳۰ درصد از کودکان در حال رشد به بیماری رفلکس کلیه ها مبتلا می شوند، که معمولا هم به دلیل بی قراری کودک، در اسرع وقت توسط پزشک متخصص اطفال تشخیص داده خواهد شد. در ادامه این مقاله، لیستی از بیان شده است، که والدین باید نسبت به ظاهر شدن این علائم در بدن فرزند کوچک خود حساس بوده و با مشاهده آن ها، فورا به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنند. شايع ترين این نشانه ها عبارتند از:
• اصرار شدید کودک مبتلا به بيماري رفلکس کلیه ها به ادرار کردن
• گریه زیاد کودک مبتلا به بيماري رفلکس کلیه ها در هنگام ادرار کردن
• ادرار کردن مکرر، اما به مقدار بسیار کم کودک مبتلا به بيماري رفلکس کلیه ها
• ادرار بسیار بدبو و زننده در کودکان مبتلا به بيماري رفلکس کلیه ها
• مشاهده شدن لکه های خون در ادرار کودکان و یا کودکان مبتلا به بيماري رفلکس کلیه ها
• بروز تب شدید در کودک مبتلا به بيماري رفلکس کلیه ها
• از دست دادن اشتها در کودکان مبتلا به بيماري رفلکس کلیه ها
• کج خلقی بی دلیل کودک مبتلا به بيماري رفلکس کلیه ها
• مبتلا شدن کودکان و یا کودکان بيمار به مشکل اسهال شديد
این نکته مهم را فراموش نکنید كه اگر جنینی قبل از تولد و در داخل رحم مادرش مبتلا به بیماری رفلکس کلیه ها شده باشد، تشخیص دکتر متخصص زنان و زايمان در زمان مناسب و در دوه جنینی می تواند درمان این بیماری را آسان کند. به عنوان يك مادر باردار به ياد داشته باشيد كه علائم عمده این بیماری که تورم کلیه ها است، می تواند در سونوگرافی هم توسط دکتر متخصص زنان و زايمان به خوبی مشاهده شود.
زمانی که احساس کردید کودکتان به بیماری رفلکس کلیه ها مبتلا شده است، چه زمان باید به پزشک متخصص اطفال مراجعه كنيد؟
به عنوان يك مادر جوان و بي تجربه يادتان باشد كه اگر هر یک از شرایط زیر را در بدن فرزند کوچک خود مشاهده کردید، باید بلافاصله به پزشک متخصص اطفال مراجعه کرده و او را تحت درمان قرار دهید. مهم ترين این علائم عبارتند از:
• اگر سن کودک شما کمتر از سه ماه است و تب رکتال او ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت و یا بیشتر دیده می شود.
• اگر کودک شما سه ماهه و يا بزرگ تر است و تب رکتالی او از ۱۰۲ درجه فارنهایت بیشتر شده است.
• اگر کودک شما در اکثر مواقع استفراغ مي کند.
• و یا اگر کودک شما از مشکل اسهال به مدت طولانی رنج مي برد.
علاه بر اين موارد، به عنوان مادر يك کودک كوچك به ياد داشته باشيد كه اگر کودک شما بدخو شده، در بیشتر موارد، بدون دلیل کج خلقی می کند و یا بیشتر روز خود را با گریه می گذراند و بسیار کسل و سست شده است، او را نزد يك دكتر متخصص اطفال ببريد. همچنين، اگر به عنوان يك مادر حس كرديد كه کودک شما مدتی است هیچ اشتهایی برای خوردن و یا آشامیدن از خود نشان نمی دهد و تمام وعده های غذایی خود را رد می کند، هم بايد به دنبال علل اين مشكلات به وجود آمده در بدن فرزندتان باشيد.
از چه نوع روش های درمانی می توان برای درمان بیماری رفلکس کلیه ها در کودکان استفاده كرد؟
به عنوان والدين يك کودک بيمار به یاد داشته باشید هنگامی که شما به همراه فرزند کوچک خود به دکتر متخصص اطفال مراجعه کردید، اولین نکته ای که او به شما توصیه خواهد کرد، انجام یک تست برای مشخص نمودن وجود عفونت در دستگاه ادراری فرزندتان است. اگر در چنین مواردی، جواب آزمایش عفونت ادراری او مثبت باشد، دکتر به شما انجام آزمایش دیگری را تجویز خواهد کرد، که می تواند وضعیت ریفلاکس کلیه ها را در بدن کودکتان به راحتی نشان دهد. رايج ترين این تست ها عبارتند از:
• سونوگرافی از کلیه ها و مثانه کودک: معمولا در این نوع تست شانس تشخیص ورم لوله های حالب که کلیه ها را به مثانه کودک اتصال می دهند، بسیار بالا است، چون همانطور که گفته شد رفلکس کلیه-ها بر اثر تورم لوله های حالب در بدن کودکان به وجود می آید.
• روش سیستو یورتروگرام (VCUG): در این نوع تست دکتر متخصص اطفال وضعیت دقیق مثانه را در بدن کودک بیمار خود تعیین کرده و اختلالات موجود در آن را با استفاده از اشعه ایکس مشخص مي كند. فراموش نکنید كه این نوع آزمون دارای دو مرحله می باشد، که در مرحله اول کودک باید با مثانه پر و در مرحله دوم با مثانه خالی در آزمایشگاه حضور پیدا کند. البته، چون آماده کردن یک کودک با این شرایط، به منظور انجام آزمایش کمی مشکل خواهد بود، به همین دلیل دکتر معالج در چنین مواردی از یک کاتتر برای رسیدن به مثانه او استفاده خواهد کرد.
• اسکن هسته ای از کلیه ها و مثانه کودکان بيمار: در این نوع تست عملکرد مناسب دستگاه ادراری کودکان بيمار مشخص می گردد. جالب است بدانيد كه مراحل انجام اين تست هم تقریبا شبیه مراحل انجام آزمایش VCUG می باشد.
آیا شانس ظاهر شدن رفلکس کلیه ها در همه کودکان یکسان است؟
به عنوان يك خانم جوان و بي تجربه به یاد داشته باشید كه بيماري رفلکس کلیه ها در کودکان يك بیماری بسیار نادری است، اما در مراحل بعدی زندگی انسان ها به وفور دیده می شود. با این حال، نقطه قابل ذکر در چنین مواردی این است که اگر کلیه فرزند شما آسیب دیده باشد، او مبتلا به فشار خون بالا خواهد شد، که ممکن است در مراحل بعدی رشد او هم تاثير فراواني داشته باشد.
در چنین مواقعی بهتر است مادر، حالات کودک خود را هنگامی که در حال دفع ادرار است، کنترل کرده و تب او را به طور مداوم چک کند. همچنین، در نظر گرفتن تعداد دفعاتی که كودك بيمار به دستشویی مراجعه می کند، برای اطلاع دادن به پزشک معالج او هم الزامی است. در نهايت، لازم است به عنوان یک مادر بدانید که اگر می خواهید فرزند کوچکتان را به زودی از شر این مشکل رها نماييد، باید تمام شرایط بدنی او را با دقت در خانه چک کرده و با دکتر معالج او در میان بگذارید، چون دادن اطلاعات درست به دكتر، روش درمان کودک بيمار شما را کوتاه خواهد کرد!
منبع : مامانم