راهکاری جدید برای کاهش پس زدن اندام های پیوند خورده بدن

• یکی از مهمترین فرم‌های سلول‌های ایمنی بدن که در پس زدن عضو پیوندی نقش دارد، پروتئینی به نام آنتی‌ژن لوکوسایت انسانی (HLAs) است. این پروتئین در سطح سلول‌های اندوتیالی در رگ‌های خونی یافت می‌شود.

 

پژوهشگران نانوذرات مبتنی بر پلیمر ساختند که قادر به رهاسازی siRNA ویژه‌ای در عضو پیوند خورده است. این ترکیب احتمال پس زدن عضو توسط بدن را به حداقل می‌رساند.

پیوند عضو بی‌شک یکی از نوآوری‌های بزرگ در دنیای پزشکی است، اما گاهی بدن اندام پیوند خورده را پس می‌زند. برای مقابله با این مشکل داروهای مختلف تولید شده‌است، اما بیشتر این داروها با عوارض و اثرات جانبی در بیمار همراه است.

یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه یال موفق به ارائه روش جدیدی برای به حداقل رساندن پس زدن عضو پیوندی شده است. در این روش از نانوذرات برای پنهان نگه داشتن عضو پیوندی استفاده شده‌است.

یکی از مهمترین فرم‌های سلول‌های ایمنی بدن که در پس زدن عضو پیوندی نقش دارد، پروتئینی به نام آنتی‌ژن لوکوسایت انسانی (HLAs) است. این پروتئین در سطح سلول‌های اندوتیالی در رگ‌های خونی یافت می‌شود.

تحقیقات پیشین نشان داده بود که siRNA مسئولیت مهار بیان ژن تولید این پروتئین را به عهده دارد که در نهایت منجر به کاهش احتمال پس زدن اندام پیوند خورده می‌شود. تلاش‌ها برای وارد کردن این siRNA موجب اثرات منفی روی اندام‌های سالم می‌شود. از سوی دیگر محققان توانسته بودند تنها برای چند روز siRNA را در بدن نگه دارند. این در حالی است که اندام پیوند خورده چند هفته زمان نیاز دارد تا در بدن به شرایط پایداری برسد.

محققان دانشگاه یال سامانه رهاسازی هوشمندی ساختند که در آن از نانوذرات مبتنی بر پلیمر استفاده شده‌است. این نانوذرات قادراند siRNA را در محل اندام پیوند خورده رهاسازی و برای چند هفته siRNA مورد نیاز را تأمین کنند.

این گروه، از این سامانه در موش‌های آزمایشگاهی استفاده کرده و نتایج قابل توجهی به‌دست آوردند. این یافته‌ها نشان داد که بیان ژن HLA به مدت ۶ هفته خاموش شد. این در حالی است که هیچ آسیبی به اندام‌های دیگر نمی‌رسد که نشان از موفقیت‌آمیز بودن فرآیند دارد.

جوردن پوبر از محققان این پروژه می‌گوید: «اگر بتوانیم فرآیند پس زدن اندام را به تعویق بیاندازیم، آنگاه می‌توان شانس موفقیت پیوند عضو را افزایش داد.»این گروه تحقیقاتی به دنبال استفاده از این روش در پیوند کلیه هستند. برای این کار از روشی که در دانشگاه کمبریج ابداع شده به‌منظور رهاسازی نانوذرات به عضو اهدا شده استفاده می‌کنند.

منبع : بهداشت نیوز