افزایش رشد مو انواع دسر ساده و خوشمزه چاقی صورت رژیم لاغری دکتر کرمانی

تنگی مجرای ادراری از علائم تا علل آن

pic3-usmen

مطالعات و پژوهش های زیادی در مورد تنگی مجرای ادراری انجام شده است نتایج این تحقیقات را در ادامه بیان می کنیم بخوانید در ادامه تنگی مجرای ادراری از علائم تا علل آن .

تنگی مجرای ادرار عبارت از باریک شدن مجرای عبور ادرار به علت ضربه یا عفونت می باشد. مجرای ادرار در مردان دارای یک پوشش مخاطی بسیار ظریف است که اگر مختصر آسیب ببیند، با ترمیم آن مجرا تنگ می شود. تنگی مجرای ادرار در مردان یک بیماری خطیر است و شدت آن از بسیار مختصر تا بسیار شدید متفاوت می باشد. تنگی مجرای ادرار برای مرد خیلی آزاردهنده و پرهزینه است؛ چون اغلب نیاز به گشاد کردن و میل زدن مکرر، سوند زدن مکرر و یا اعمال جراحی مکرر دارد. مجرا در مردان به ۲ قسمت بزرگ تقسیم می شود: مجرای خلفی که در داخل لگن قرار دارد و مجرای قدامی که در بیرون از لگن می باشد (اشکال ۳-۱). تنگی مجرای خلفی خطرناک تر و پر عارضه تر از تنگی مجرای قدامی است.

علل: تنگی مجرای ادرار علل بسیار زیادی دارد و بسیاری از موارد آن قابل پیشگیری است. مهم ترین علل تنگی مجرای ادرار به قرار زیر هستند:

• عفونت های راجعه: عفونت های مجرای ادرار یکی از علل مهم تنگی مجرای ادرار می باشند. افرادی که مکررا به علت بیماری های آمیزشی مثل سوزاک و کلامیدیا دچار عفونت مجرای ادرار می شوند، در نهایت مبتلا به تنگی مجرای ادرار خواهند شد. از خصوصیات تنگی های ناشی از عفونت متعدد بودن آن ها است.

• دستکاری مجرا: هر نوع دستکاری نامناسب مجرا به علت آسیب به مخاط آن می تواند سبب تنگی مجرای ادرار شود. مثلا سوند زدن نا مناسب، وارد کردن اشیا مختلف به داخل مجرا و غیره.

• ضربه: ضربه یکی از علل مهم و خطیر تنگی مجرای ادرار است. وارد شدن ضربه می تواند از نوع بسیار اندک تا نوع بسیار شدید که سبب قطع کامل مجرای خلفی می شود، متفاوت است. در حین ورزش هایی مثل کاراته ضربه وارده به ناحیه مجرا می تواند منجر به تنگی مجرای ادرار شود. گاهی بعضی ها با شوخی با کفش های نوک باریک به ناحیه میاندوراه ضربه وارد می کنند. آن می تواند سبب تنگی مجرای خلفی شود. خطرناک ترین نوع ضربه، حین تصادفات رانندگی یا سقوط از بلندی اتفاق می افتند. در حین تصادف یا سقوط از بلندی استخوان لگن شکسته و قطعات آن سبب قطع مجرای ادرار خلفی می شوند و بدترین نوع تنگی مجرای ادرار را ایجاد می کنند. پس از قطع کامل مجرای ادرار خلفی، بیمار دیگر نمی تواند ادرار کند و در این بیماران یک سوند از راه شکم در داخل مثانه گذاشته می شود و ۳ ماه بعد نسبت به ترمیم مجرا با اعمال جراحی مختلف اقدام می شود که اغلب نا موفق است.

• اعمال جراحی: به دنبال بعضی از اعمال جرای مثل جراحی پروستات مجرای ادرار گاهی دچار تنگی می شود. علایم تنگی مجرای ادرار علایم تنگی مجرای ادرار بسیار متغیر هستند و بیمار نباید این علایم را نادیده بگیرد. هر قدر تشخیص تنگی مجرای ادرار زودتر اتفاق بیفتد پیش آگهی بهتر است چون اماکن درمان زیادتر می باشد. در مراحل پیشرفته تنگی مجرای ادرار درمان کامل تقریبا غیر ممکن است.

علایم تنگی مجرای ادرار را به شرح زیر می توان خلاصه کرد:

• وجود خون در مایع منی • ادرار کدر • وجود خون در ادرار • ضعیف و باریک شدن جریان ادرار، گاهی جریان ادرار به علت تنگی شدید بسیار باریک می شود. • مشکل در ادرار کردن (برای خالی شدن مثانه بیمار باید زور بزند) • ترشح از مجرا • تکرر ادرار • احساس فوریت در ادرار کردن (همین که بیمار احساس ادرار کردن پیدا می کند، بلافاصله باید مثانه خود را خالی کند) • عدم توانایی به ادرار کردن، اگر رفته رفته تنگی شدیدتر شود به مرحله ای می رسد که مجرا کاملا کیپ شده و بیمار نمی تواند مثانه خود را خالی کند. در اصطلاح به آن شاش بند شدن یا احتباس ادراری گفته می شود. • بی اختیاری ادراری در بعضی انواع تنگی مجرای ادرار اسفنکترهای ادراری آسیب دیده و بیمار به خوبی قادر به کنترل کردن ادرار خود نمی باشد. • احساس سوزش در حین ادرار کردن • احساس درد در قسمت تحتانی شکم • درد در ناحیه لگن • پخش شدن ادرار • تورم آلت تناسلی تشخیص تنگی مجرای ادرار برای تشخیص تنگی مجرای ادرار راههای مختلفی وجود دارند. مهم این است که تشخیص درست باشد. علاوه بر آن باید محل تنگی وسعت و شدت آن به خوبی مشخص شوند، چون برای درمان تنگی مجرای ادرار روش های درمانی مختلفی وجود دارند. در بیماران مبتلا به تنگی مجرای ادرار در حین معاینه ممکن است موارد زیر یافت شوند: • ترشح از مجرای ادرار • مثانه متسع و پر شده، به علت عدم توانایی در خالی کردن مثانه • غدد لنفاوی کشاله ران ممکن است بزرگ و حساس شوند، هر نوع عفونت در دستگاه تناسلی سبب بزرگ شدن این غدد لنفاوی می گردند. • ممکن است پروستات بزرگ و به لمس حساس و دردناک باشد. • احساس سفتی در ناحیه مجرای ادرار • قرمزی و تورم آلت تناسلی وقتی با اخذ شرح حال و معاینه فیزیکی مشکوک به تنگی مجرای ادرار شدیم، باید آن را با روش های پاراکلینیکی اثبات کرد. برای تشخیص تنگی مجرای ادرار و دلیل شدت و وسعت آن نیاز به اقدامات پاراکلینیک زیر می باشد: • سیستوسکوپی که وسیله بسیار دقیق برای تشخیص می باشد. • رادیوگرافی از مجرای ادرار (اشکال ۴ و ۵) • کشت ادرار و کشت ترشحات مجرا • اندازه گیری جریان ادرار با کامپیوتر (یوروفلومتری) درمان: درمان تنگی مجرا برحسب محل، شدت و وسعت آن متفاوت است و اغلب بعد از هر نوع درمانی تنگی عود می کند و بیمار نیاز به مداخلات مکرر دارد. اقدامات درمانی عمده در تنگی مجرای ادرار به قرار زیر هستند: • گشاد کردن تدریجی مجرا با سوندهای مخصوص • بریدن محل تنگی با چاقوی مخصوص: این نوع درمان در موادردی که طول تنگی زیاد نیست و محل آن در ناحیه اسفنکتر ادراری قرار ندارد، امکان پذیر می باشد. پس از بریدن محل تنگی، مجرا با سوندهای مخصوصی متسع شده و در پایان یک سوند مثانه گذاشته شده و آن پس از چند روز تا چند هفته بنا به تشخیص پزشک برداشته می شود. معمولا پس از بریدن محل تنگی، بیماری عود می کند و بیمار نیازمند دفعات مکرر بریدن محل تنگی و گشاد کردن مجرا می باشد. اکثرا به بیمار آموزش داده می شود که در منزل روزانه به خودش سوند بزند تا از تنگ شدن مجدد مجرا جلوگیری شود. • در مواردی که تنگی دارای وسعت زیاد و شدید است و به سایر درمان ها پاسخ نداده است، عمل جراحی ترمیم مجرا صورت می گیرد که یک عمل مشکلی بوده و باید در مراکزی صورت گیرد که پزشکان آن تجربه کافی در این عمل جراحی دارند. • گاهی تنگی مجرا به تمامی درمان ها مقاوم است که در این مورد از راه شکم یک سوند در داخل مثانه گذاشته می شود و بیمار تا آخر عمر باید آن را داشته باشد و هر ۴ هفته نسبت به تعویض سوند اقدام نماید. به طور خلاصه: • تنگی مجرای ادرار یک بیماری خطیر می باشد. • عفونت های مکرر مجرا از جمله بیماری های آمیزشی یکی از علل مهم تنگی مجرا هستند. • هرگونه ضربه به مجرای ادرار می تواند منجر به تنگی آن شود. • اگر تنگی مجرا در مراحل اولیه تشخیص داده شود، درمان آن ساده تر است.

 

پزشکین : تنگی مجرای ادرار از علائم تا علل آن

یک پاسخ بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *