بیماری سرخجه یکی از بیماری هایی است که سراغ کودک می آید و سالهای زیادی است که این بیماری وجود دارد . نام “سرخک آلمانی ” توصیفی قدیمی از این عفونت در آلمان می باشد که از شباهت جزئی و سطحی این بیماری با سرخک گرفته شده است. در واقع این بیماری در آلمان متداولتر از سایر کشور ها نیست و مطمئناً هیچ ارتباطی با سرخک ندارد .
تعیین میزان بروز بیماری سرخجه بی نهایت دشوار است. زیرا بسیاری از مواقع عفونت سرخجه بدون آن که قابل تشخیص باشد به پایان می رسد . از بررسی هایی که درباره سطح آنتی کور های موجود در بدن بزرگسالان به عمل آمده چنین تصور می شود که حدود ۹۰% از شهرنشینان زمانی در دوران جوانی به سرخجه مبتلا شده اند، بدون آن که خود متوجه آن باشند . بروز بیماری سرخجه در کسانی که در مناطق روستایی زندگی می کنند بسیار کم است . زیرا میزان تماس با عفونت بسیار پائین است . به نظر می رسد که سرخجه بیماری دوران کودکی است، این عفونت به احتمال بسیار زیاد در سنین ۵ تا ۱۲ سالگی،ساله ای دبستان رخ می دهد . سرخجه از سال ۱۹۸۸ جزء بیماری هایی قرار داده شده است که باید وقوع آن گزارش شود .
تاریخچه بیماری سرخجه
بیماری سرخجه سالهای زیادی است که شناخته شده است . نام “سرخک آلمانی ” توصیفی قدیمی از این عفونت در آلمان است که از شباهت جزئی و سطحی این بیماری با سرخک گرفته شده است. در واقع این بیماری در آلمان متداولتر از سایر کشور ها نیست و مطمئناً هیچ ارتباطی با سرخک ندارد .
ویروس سرخجه بالاخره در سال ۱۹۶۲ شناسایی شد . جای بسی تعجب است که در شناسایی ویروس این بیماری، که بسیار متداول بوده، چنین تاًخیری صورت گیرد .
در صورتی که زنان باردار در سه ماهه اول حاملگی به این عفونت مبتلا شوند، اثرات مخربی بر جنین شان باقی می ماند . یک پزشک استرالیایی در دهه ۱۹۶۰ پس از تلاشهای بسیار زیاد توانست اثرات مخرب ابتلا به این بیماری را مشخص کند .
علت ابتلا به بیماری سرخجه
عامل مولد بیماری سرخجه نوعی ویروس است . دوره ی نهفتگی عفونت بین ۱۴ تا ۲۱ روز است .
علائم بیماری سرخجه
ظاهر شدن بثورات پوستی خاص در کودکان اغلب اولین علامت مشخصه بروز بیماری است . این بثورات ابتدا در صورت ظاهر می شود، و بسرعت بر روی سینه، پشت، و تا حد کمتری، بر روی رانها پخش می شود . این بثورات صورتی رنگ و نازک است ودر بعضی از موارد این نقاط آنچنان گسترش می یابد که به یکدیگر متصل می شود.
مدت زمانی که جوشها باقی می مانند بسیار متغیر است، معمولاً تا ۵ روز طول می کشد، اما گاهی آنچنان ناپایدار است که یا اصلاً دیده نمی شود یا برای چند ساعت باقی می ماند .
تورم غدد لنفاوی در گردن از علامت مشخصه و همیشگی عفونت ویروسی سرخجه است . این تورم غدد ممکن است قبل از ظهور بثورات پوستی رخ دهد . غدد متورم شده، بویژه آنهایی که در پس گردن قرار دارد، ممکن است بسیار حساس شود . به گزارش آسان طب،در واقع این حساسیت اغلب هنگام شانه کشیدن موی کودک کاملاً مشخص می شود و جزء اولین نشانه های وجود عفونت سرخجه است .
در صورتی که به اطلاعات بیشتری در مورد تورم غدد لنفاوی نیاز دارید به اینجا ( درمان تورم غدد لنفاوی ) مراجعه و از آن استفاده لازم را ببرید.
تب خفیف، سر درد و کسالت عمومی ممکن است همراه با عفونت سرخجه بروز کند ، ولی اغلب کودک احساس ناخوشی نمی کند .
روش درمان سرخجه
بیماری سرخجه هیچ نوع درمان بخصوصی ندارد و در واقع به علت طبیعت ملایم این بیماری ضرورت معالجه ی آن به ندرت احساس می شود .
ممکن است برای تسکین سر درد و پائین آوردن تب مصرف مسکن، آن هم در دوز و نوع مناسب هر کودک، ضرورت یابد . (حتماً به خاطر داشته باشید که به علت احتمال بروز سندرم ری(reye) نباید برای کودکان زیر ۱۲ سال ترکیبات آسپرین دار تجویز شود . )
در دورانی که بیماری شدید است و بثورات پوستی ظاهر شده است یا هنگامی که کودک احساس ناخوشی می کند، نباید به مدرسه فرستاده شود . در ابتدا ممکن است بخاطر چند جوش زودگذر و یک عفونت ساده، این غیبت مجاز شمرده نشود، ولی در صورتی که هر گونه شکی مبنی بر ابتلای کودک به سرخجه وجود داشته باشد، حتماً باید اولیاء مدرسه باخبر شوند . در این گونه مواقع آموزگاران حامله، در صورتی که قبلاً در مقابل این بیماری ایمن نشده است، باید اقدامات لازم را صورت دهند .
عوارض بیماری سرخجه
سرخجه عوارض بسیار کمی دارد . بعضی از مفاصل کوچک بدن، بخصوص مفاصل دست ها، مچ ها، و قوزک های پاها به آتریت موقت مبتلا می شود . این حالت اغلب در بزرگسالانی که به سرخجه مبتلا می شوند بروز می کند، ولی در کودکان نیز ممکن است رخ دهد .
انسفالیت (التهاب مغز ) نیز ممکن است پس از ابتلا به سرخجه در کودک بروز کند ، هر چند که بسیار نادر است .
در کودک مبتلا به سرخجه خون دماغ شدن (epistaxis)، خون شاشی (هماتوری haematuria) یا پور پورا (purpura)خونریزی های کوچک نقاط زیر پوست ) نیز ممکن است رخ دهد . علت وقوع چنین حالاتی این است که به خاطر وجود عفونت تغییراتی در خون کودک روی می دهد . این حالات خود به خود، بدون هیچگونه اقدامات درمانی،بهبود می یابد .
پیشگیری از سرخجه
سرخجه جزء بیماری هایی است که از طریق ایمن سازی قابل پیشگیری است . برای انکه تعداد کودکانی که با ” سندرم سرخجه ” متولد می شوند به حداقل برسد، باید سطح ایمن سازی به بالاترین حد خود افزایش یابد . هیچ چیزی دل خراش تر از این نیست که کودکی از مادر که در یه ماهه اول بارداری به سرخجه مبتلا شده است کر، کور یا با بیماری های قلبی متولد شود . برای آنکه احتمال ابتلا به سرخجه در دوران باروری کمتر دیده شود، باید میزان ابتلا به این عفونت در کودکان خردسال نیز کاهش یابد .
تا سال ۱۹۸۸، تمام دختران محصل ۱۰ تا ۱۴ ساله در بریتانیا علیه این بیماری واکسینه شدند تا در مقابل ابتلا به این عفونت در دوران بارداری مصون باشند . از آن سال به بعد، ایمن سازی کودکان علیه سرخجه همراه با تزریق واکسن MMR (سرخک ، اوریون، سرخجه ) بین یک تا دو سالگی صورت می گیرد .
برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری هنوز ایمن سازی دختران ۱۰ تا ۱۴ ساله و همچنین زنانی که در آزمایش خونشان نشانه ای از مصونیت در مقابل سرخجه دیده نشده است، صورت می گیرد . این ایمن سازی همچنان ادامه خواهد داشت تا روزی که تمام نوزادان علیه سرخجه ایمن شوند .
پیامد بیماری سرخجه
ابتلا به بیماری سرخجه حقیقتاً هیچ اثر دراز مدتی در پی ندارد، بجز اثرات احتمالی که به علت ابتلای مادر به بیماری در دوران بارداری بر کودک باقی می ماند .
امید است زمانی فرا رسد که با از بین رفتن کامل عفونت، هیچ نوزادی با سندروم سرخجه به دنیا نیاید .