افزایش رشد مو انواع دسر ساده و خوشمزه چاقی صورت رژیم لاغری دکتر کرمانی

بیمارستانی برای آدم‌‏کشی

رپورتاژ آگهی؛

به‌‏نظر می‌‏رسد بیمارستان مرکزی تیانجین، بیش از آن‌‏چه که ادعا می‌‏کند، از منبعی ناشناخته، عمل پیوند انجام داده است. محققان می‌‏گویند، احتمالاً این اندام‌‏ها از زندانیان عقیدتی در اردوگاه‌‏ای کار اجباری تأمین می‌‏شوند. (Rob Counts/Epoch Times)

به گزارش رسانه‌‏های چین، تا سال ۲۰۰۶، دکتر « شن ژانگیانگ »، در پایگاه خود در بیمارستان مرکزی « تیانجین » بیش‌‏از ۱۶۰۰ عمل پیوند کبد انجام داده است. بیمارستان تیانجین که بخش پیوند آن را او اداره می‌‏کرد، در ابتدا بیمارستانی دولتی با بودجه‌‏ای قابل توجه بود. به‌‏گفته وب‌‏سایت‌‏های چینی، شن با ثبت یک نوع تکنیک جراحی در « پرفیوژن » سریع کبد، تبدیل به « پیشگام در عمل پیوند » شده بود.

تمام توجه رسانه‌‏های چینی به عمل‌‏های نجات‌‏دهنده او معطوف شده بود و به منابع اندام‌‏های پیوندی او توجه چندانی نمی‌‏شد. حرفه پزشکی دکتر شن بر‌‏روی کوهی از اجساد ساخته شد، اما سئوال واقعی این بود که این اندام‌‏ها از کجا می‌‏آمد.

توضیح رسمی این بود که این اندام‌‏ها تنها از زندانیان اعدام شده که تعداد آن‌‏ها تقریباً با تعداد عمل‌‏های پیوند برابری می‌‏کرد، به‌‏دست آمده است. در شهر تیانجین حدود ۴۰ اعدام در سال انجام می‌‏شد، رقمی که از محاسبه جمعیت شهر نسبت‌‏به کل تعداد محکومین به اعداد در چین به‌‏دست آمده است.

اما در بیمارستان مرکزی تیانجین، تعداد پیوندها از نمودار خارج شده است.

بیمارستان تیانجین، ارقام رسمی را به‌‏ندرت اعلام می‌‏کند، اما این پنهان‌‏کاری روشن می‌‏سازد که تعداد عمل‌‏های پیوند این بیمارستان که یکی‌‏از شلوغ‌‏ترین و تحسین‌‏شده‌‏ترین بیمارستان‌‏های چین است و سال‌‏ها از حمایت‌‏های گسترده مقامات برخوردار بوده، از منبع اندام‌‏های پیوندی که از زندانیان اعدامی به‌‏دست می‌‏آید، بیشتر است. علاوه‌‏براین، به‌‏نظر می‌‏رسد تعداد عمل‌‏های پیوند در این بیمارستان خیلی بیشتر از آن‌‏چه که ادعا می‌‏شود، صورت می‌‏گیرد.

بیمارستان مرکزی تیانجین. (Hospital files)

« اپک تایمز » در مطالعه‌‏ای دقیق بر‌‏روی فعالیت‌‏های این بیمارستان و براساس اسناد عمومی قابل دسترس، شواهدی کافی مبنی‌‏بر تعداد واقعی عمل‌‏های پیوند در این بیمارستان پیدا کرد که این تعداد به مراتب بیش‌‏از آمار اعلام شده بود. بدین معنی که اکثریت قریب الوقوع اعضای پیوندی در بیمارستان مرکزی تیانجین –و دیگر بیمارستان‌‏های بزرگ در سراسر چین- نه از زندانیان اعدامی به‌‏دست می‌‏آید و نه حتی از داوطلبان اهدای عضو. سیستم اهدای عضو داوطلبانه در چین هنوز در مراحل اولیه شکل‌‏گیری است.

لاجرم سئوال دیگری در این رابطه مطرح می‎شود؛ سئوالی که مقامات چین آن را بسیار آزاردهنده می‌‏دانند : این اندام‌‏ها در‌‏واقع از کجا آمده‌‏اند؟ آیا منبع مخفی دیگری به‌‏وجود آمده که در سال ۲۰۰۰ ظرفیت پیوند عضو در سراسر چین به‌‏طور ناگهانی افزایش یافته؟ و چرا بیمارستان مرکزی تیانجین به‌‏عنوان سرمشق دیگر بیمارستان قرار گرفته است؟

سال‌‏هاست که محققان حقوق بشر اظهار داشته‌‏اند که احتمالاً جمعیت در‌‏بند پیروان « فالون گونگ » (یا فالون دافا)، روشی معنوی که در چین مورد آزار و اذیت قرار گرفته، منبع آن است. این اختلافات و دوگانگی‌‏های بسیار در پرونده تیانجین به‌‏همراه انواع شواهد دیگر، ادعای آن‌‏ها را بیشتر مورد توجه قرار داده است.

نخبگان جامعه پزشکی در پرداختن به این موضوع تا حد زیادی طفره رفته‌‏اند. اما شواهد تصادفی که توضیح دیگری را در‌‏رابطه‌‏با سازماندهی قتل‌‏عام زندانیان عقیدتی و استفاده‌‏از ابزار پزشکی در‌‏جهت کسب سود در پر‌‏جمعیت‌‏ترین کشور جهان تقویت می‌‏کند، همچنان رو‌‏به افزایش است و این موضوع باعث سرخوردگی پزشکانی می‌‏شود که هیچ اقدامی در این خصوص انجام نداده‌‏اند.

آغاز کار

در اواخر دهه ۱۹۹۰، زندگی حرفه‌‏ای شن ژونگیانگ، جراح پیوند کبد، دچار افت بسیار شد : صنعت پیوند عضو در چین پیشرفت چندانی نکرده بود، جراحی‌‏های پیوند مخاطره‌‏آمیز بود و بنابراین افراد نیازمند به عمل پیوند رغبتی به انجام آن نداشتند و همچنین منابع اندام‌‏های پیوندی محدود بود.

در مه ۱۹۹۴، شن، با ترغیب یک کارگر مهاجر ۳۷ ساله که مبتلا به « سیروز کبدی » (یا التهاب شدید کبد) بود، اولین عمل پیوند کبد را در بیمارستان تیانجین انجام داد. در آن زمان، عمل پیوند به‌‏دلیل درصد کم موفقیت آن، رایگان انجام می‌‏شد.

سال‌‏ها بدون پیشرفت قابل ملاحظه‌‏ای گذشت و در سال ۱۹۹۸ شن از ژاپن جایی که دکترای خود را گرفت، بازگشت. در‌‏هنگام بازگشت، او تنها ۱۰۰ هزار یوان (معادل ۱۵هزار دلار) برای راه‌‏اندازی یک بخش کوچک پیوند در بیمارستان مرکزی تیانجین صرف کرد.

دکتر شن ژونگیانگ، رئیس بخش پیوند بیمارستان مرکزی تیانجین. (Kanzhongguo)

در ابتدا، پیشرفت به‌‏کندی صورت می‌‏گرفت : تا پایان ۱۹۹۸، واحد پیوند او تنها هفت عمل پیوند کبد انجام داد. این مقدار در سال ۱۹۹۹ به ۲۴ عمل رسید.

در سال ۲۰۰۰، شرایط به‌‏سرعت تغییر کرد و یک منبعی جدید به‌‏طور ناگهانی به‌‏وجود آمد. در‌‏طول یک دهه بعد، شن ژونگیانگ تجارت عمل پیوند در چین را راه‌‏اندازی کرد.

در تیانجین، تعداد عمل پیوند افزایش یافت : به‌‏گزارش Enorth Netnews، سخن‌‏گوی دولت شهری تیانجین، تا سال ۲۰۰۲، ۲۰۹ عمل پیوند انجام شد و تا پایان ۲۰۰۳ این تعداد به ۱۰۰۰ عمل رسید.

موفقیت‌‏های بیمارستان مرکزی تیانجین در سیستم پیوند عضو چین، شبیه به جهانی کوچک است : عمل‌‏های آن مبهم، ارتباطات پشت پرده با شبه‌‏نظامیان، تأمین سریع و بدون هیچ‌‏گونه توضیح اندام‌‏های پیوندی، دریایی از اهدا ‌‏کنندگان در انتظار و تکنیک‌‏های جراحی سازگار با اهدا‌‏کنندگان زنده و یا در‌‏حال مرگ.

پیشرفت طرح

مهم‌‏ترین لحظه توسعه بیمارستان مرکزی تیانجین که نشانه‌‏ای آشکار از وجود منبعی بی‌‏پایان از عضو پیوندی بود، سرمایه‌‏گذاری ۱۳۰ میلیون یوانی (۲۰ میلیون دلار) دفتر سلامت شهر تیانجین در دسامبر ۲۰۰۳ برای ساخت ۱۷ طبقه (از‌‏جمله زمین و دو طبقه زیرزمین) به‌‏عنوان ساختمان پیوند بود.

به‌‏گزارش Enorth Netnews، مرکز پیوند « اُرینت »، با ظرفیت ۵۰۰ تخته‌‏خواب و مساحت هر طبقه ۳۶ هزار متر مربع، تبدیل به « بزرگترین مرکز پیوند کبد، کلیه، پانکراس، استخوان، پوست، مو، سلول‌‏های بنیادی، قلب، ریه، قرنیه و حلق » شد.

در آن زمان، کل بیمارستان مرکزی تیانجین تبدیل شد به یک اورژانس، یک مرکز درمان سرپائی و یک ساختمان پیوند بزرگ بر روی این دو.

تا سال ۲۰۰۴، در‌‏حالی‌‏که ساختمان اُرینت در دست احداث بود، شن به‌‏منظور تطبیق با تعداد تقاضاهای پیوند، امپراتوری پیوند خود را به پنج شعبه در سراسر تیانجین، « پکن » و استان « شاندونگ » گسترش داد. این گروه در سوابق رسمی خود مدعی شد که بالاترین تعداد پیوند کبد در جهان و بالاترین تعداد پیوند کلیه در چین را به خود اختصاص داده است.

شعبه پکن این بیمارستان در بیمارستان عمومی پلیس مسلح خلق قرار گرفت و شن ژانگیانگ به‌‏عنوان رئیس بخش پیوند آن به خدمت گرفته شد. پلیس مسلح چین شامل یک میلیون نیروی قدرتمند شبه نظامی است.

اگر یک مرکز پیوند در چین به‌‏خاطر بدنامیش انتخاب شود، احتمالاً بیمارستان اُرینت خواهد بود. این مرکز به یک دردسر بزرگ برای مقامات چین، مدافعان آن و روایت رسمی پشت صنعت پیوند چین تبدیل شد.

ادامه دارد…

گزارش تحقیقاتی : بیمارستانی برای آدم‌‌‏کشی (بخش دوم)

یک پاسخ بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *