بدون نظر پزشک قرص خواب آور و آرامبخش نخورید

 

• روانپزشکان برای بیماران به ندرت داروهای خواب آور را تجویز می‌کنند و تاکید می‌شود که بیخوابی بیماری نیست بلکه علامتی از یک بیماری دیگر است و برای درمان آن فرد بایستی به پزشک مراجعه کند.

 

یک روانپزشک با تاکید بر اینکه «بی‌خوابی بیماری نیست» گفت:‌« افراد مبتلا به بی‌خوابی اقدام به خود درمانی می‌کنند که این عمل باعث می‌شود نه تنها بیماری اصلی که عامل بیخوابی فرد شده حل نشده باقی بماند که به عوارض استفاده از این داروها هم دچار شود .»

خوب نخوابیدن به تنهایی بیماری نیست و علامتی از یک مشکل دیگر است که ممکن است این مشکلات جسمی یا روانی باشند.

مشکلات جسمی که به نحوی در فرد ایجاد درد می‌کنند مانند مشکلات و بیماری‌هایی که مربوط به گردش خون، تنفس فرد هستند یا بیماری‌های عفونی، مغزی و یا تب ممکن است خواب فرد را با مشکل مواجه سازد.

از نظر بیماری‌های روانی، اضطراب، افسردگی، اسکیزوفرنی، حالتهای سرخوشی و شیدایی، آلزایمر (در سنین بالا) می‌تواند موجب اختلال در خواب فرد و در نتیجه بی‌خوابی فرد شود. اما شایع‌ترین بیماری که در بی‌خوابی فرد تاثیر دارد همان اضطراب و افسردگی است که در این نوع بیماری فرد زندگی عادی خودش را دارد ولی مشکل بی‌خوابی پیدا می‌کند، در نتیجه باید بدانیم که برطرف کردن بیماری‌های اصلی است که خواب را تنظیم می‌کند.

نکته خیلی مهمی که از نظر بهداشت روحی و روانی اهمیت دارد این است که افراد مبتلا به بی‌خوابی اقدام به خوددرمانی می‌کنند و برای بهتر خوابیدن از داروهای خواب‌آور و آرام بخش استفاده می‌کنند که این عمل باعث می‌شود که بیماری اصلی که عامل بیخوابی فرد شده حل نشده باقی بماند و فرد کم کم به داروها عادت کرده و مجبور به مصرف بیشتر داروها می‌شود و وابستگی بیشتری به دارو ها پیدا می‌کند، در نتیجه نه تنها مشکل بیخوابی فرد برطرف نمی‌شود بلکه بدن فرد به عوارض استفاده خودسرانه از داروها هم دچار می‌شود.

روانپزشکان برای بیماران به ندرت داروهای خواب آور را تجویز می‌کنند و تاکید می‌شود که بیخوابی بیماری نیست بلکه علامتی از یک بیماری دیگر است و برای درمان آن فرد بایستی به پزشک مراجعه کند.