التهاب پروستات مزمن از علت تا راه های درمان

التهاب پروستات مزمن به دو فرم دیده می‌شود. یکی پروستاتیت عفونی مزمن که به علت عفونت میکروبی مداوم و پایدار ایجاد می‌شود. نوع دوم سندروم مزمن درد لگنی یا به عبارتی به نام CPPS می‌باشد.

علت نوع دوم التهاب پروستات مزمن هنوز کاملا مشخص نشده است. التهاب پروستات مزمن معمولا باعث درد در ناحیه تحتانی لگن ایجاد می‌کند. درمان می‌تواند سخت باشد و با آنتی بیوتیک و سایر داروها صورت گیرد.

 غده پروستات فقط در مردان دیده می‌شود و زیر گردن مثانه قرار گرفته است. این غده چنانچه بزرگ شود مجرای خلفی را مسدود می‌کند و باعث علائم ادراری می‌شود. غده پروستات ترشحات انزال را افزایش می‌دهد و ۲۰ تا ۳۰ درصد حجم منی از ترشحات پروستات است و ترشحات آن در سرعت و فعال کردن نطفه‌ها دخالت دارد.

تشخیص پروستاتیت مزمن بر اساس علائم است که بیمار حداقل سه ماه باید این علائم را داشته باشد. در التهاب پروستات حاد علائم معمولا ظاهر می‌شود و سریعا ناپدید می‌گردد.

انواع التهاب پروستات مزمن

۱٫پروستاتیت عفونی مزمن

۲٫پروستاتیت مزمن/ سندرم درد لگنی مزمن (CPPS)

التهاب پروستات مزمن در بین مردان بسیار شایع است. تقریبا دو مرد از ده مرد در طول عمر و زندگی خود مبتلا به پروستاتیت مزمن دارای سندرم مزمن درد لگنی (CPPS) هستند. از هر ۱۰ نفر، ۱ نفر به پروستاتیت مزمن مبتلا می‌باشند که دارای پروستاتیت عفونی است.

التهاب پروستات علت میکروبی پروستاتیت مزمن، شبیه میکروب عفونت ادراری است. علائم پروستاتیت ممکن است زیاد شود یا از بین رود. وقتی بیماری تظاهر کند، به صورت درد و ناراحتی در فرد مبتلا ایجاد می‌شود و این درد را در ناحیه آلت، اطراف مقعد، در ناحیه پشت و بالاخره بالای استخوان پوبیس در فرد بیمار احساس می‌شود. دفع مدفوع ممکن است همراه با درد باشد و درد در بیضه‌ها منتقل شود.

علائم ادراری به شکل تکرر ادرار و دفع ادرار همراه با درد از مشکلات این بیماری می‌باشد. علائم ممکن است به مدت طولانی تداوم پیدا کند. اگر چه ممکن است علائم گاهی ظاهر و گاهی از بین رود و از نظر شدت متفاوت است. این علائم به صورت سوزش و تکرر ادرار می‌باشد. این علائم شبیه علائم مربوط به پروستاتیت حاد می‌باشد. به هر حال درد در مردان مبتلا به پروستاتیت مزمن در مقایسه با پروستاتیت حاد در مشاهدات بالینی کمتر است. برای مثال در پروستاتیت مزمن در مقایسه با پروستاتیت حاد، بیمار تب ندارد یا پایین است و احتمال درد عمومی بدن و آلت کمتر است. وقتی پروستاتیت مزمن با دارو درمان شود، علائم عمومی از بین می‌رود. اگر چه دارو کاملا عفونت را از پروستات ریشه‌کن می‌کند ممکن است دوباره عفونت عود نماید.

پروستاتیت مزمن و CPPS عبارت از درد و ناراحتی مداوم در ناحیه پایین لگن است. این درد در آلت و اطراف مقعد است. برای تشخیص، این علائم از سه ماه قبل باید شروع شده باشد. علت این بیماری ناشناخته مانده ولی عللی برای آن پیشنهاد کرده‌اند.

عفونت پروستات با میکروبی که تاکنون مشخص نشده است.

مشکلات عصبی که پروستات را گرفتار می‌کند.

مشکلات سیستم دفاعی بدن

ورود ادرار به داخل پروستات هنگام زور زدن برای تخلیه ادرار

اصطلاح پروستاتیت مزمن به التهاب یا عفونت غده پروستات اطلاق می‌شود. علت واقعی پروستاتیت مزمن ناشناخته مانده است.

به همین علت بعضی پزشکان ترم و اصطلاح سندرم درد مزمن لگنی (CPPS) را به کار می برند.

— درد در ناحیه مقعد، آلت، پشت و بیضه‌ها، درد از نظر شدت روز به روز فرق می‌کند.

— علائم ادراری، درد موقع ادرار کردن، نیاز فوری به توالت رفتن برای تخلیه ادرار (urgency)

— کاهش فشار ادرار و زور زدن موقع ادرار کردن (hesitancy)

— مشکلات جنسی، که به صورت اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی و انزال دردناک می باشد.

— احساس خستگی و درد عمومی آلت

درمان پروستاتیت مزمن بسیار سخت می‌باشد، ولی در بیشتر افراد مبتلا علائم بعد از ماه‌ها فروکش می‌کند.

درمان پیشنهادی شامل دادن آنتی بیوتیک به مدت ۴ هفته در صورتی که عفونت ادراری داشته‌اند یا حمله یا برگشت پروستاتیت در سال قبل وجود داشته باشد، ولی باید پزشک مطمئن باشد که عفونتی وجود داشته باشد. سایر داروهای تجویزی مسکن و ملین می‌باشند. پروستاتیت مزمن غیر میکروبی یک نوع دیگر از پروستاتیت است که باعث درد و التهاب در پروستات و قسمت سیستم تحتانی ادراری می‌شود. علائم این بیماری شبیه بیماری قبلی است. علت آن نامشخص است و یک مشکل در  حال پیشرفت می‌باشد. علائم بیماری باید در یک زمان و مدت طولانی تداوم داشته و وجود داشته باشد. هدف از درمان بهبود علائم است ولی استفاده از آنتی بیوتیک در این بیماری مورد بحث می‌باشد.

بسیاری عقیده دارند میکروب قابل شناسایی نمی‌باشد ولی آنتی بیوتیک تجویز می‌کنند. سایر مواردی که به درمان کمک می‌کند، خودداری از خوردن الکل، کافئین و مایعات اسیدی می‌باشد. یبوست باید با استفاده از ملین‌ها بهبود یابد. فعالیت آرام‌بخش نیز مفید است.

در آب گرم نشستن نیز به درمان کمک می‌کند. روی اجسام نرم باید نشست. از ماساژ هم می‌توان کمک گرفت.

بعضی بیماران به علت مصرف داروهای آزاردهنده طولانی مدت، دچار مشکلاتی به صورت اضطراب، افسردگی و ناامیدی می‌شوند. لذا گاهی لازم است از داروهای ضد افسردگی و پزشک روانپزشک استفاده کرد.

منبع : نی نی بان