اضطراب و استرس دوران بارداری چه تاثیری روی جنین دارد

• بر اساس این پژوهش، وزن نوزادان در زمان تولد در گروه تحت استرس در مقایسه با گروه کنترل کمتر، و اعمال استرس منجر به افزایش فعالیت محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- آدرنال در مادران تحت استرس می‌شود. همچنین استرس موجب افزایش میزان هورمون آدرنوکورتیکوتروپین و نیز افزایش وزن غده آدرنال در مقایسه با رت‌های گروه کنترل شد.

استرس‌های صوتی و نوری در دوران بارداری نه تنها باعث اختلال در سیستم نوروآندوکرین مادر می‌شود، بلکه کاهش وزن نوزادان نیز در بدو تولد یکی از عوارض مهم آن محسوب می‌شود.
منطقه علوم پزشکی تهران، استرس‌های اولیه زندگی از جمله استرس‌های طی تکامل جنینی، منجر به پیدایش بیماری‌ها و اختلالات روانی در دوران بعد از تولد می‌شوند. به همین منظور دکتر علیرضا فاضل، استاد گروه علوم تشریحی دانشگاه علوم پزشکی مشهد پژوهشی را با هدف بررسی اثرات همزمان استرس نوری و صوتی پیش از تولد بر میزان وزن تولد نوزادان موش آزمایشگاهی را انجام داده است.
در این پژوهش مورد شاهدی، رت‌های آزمایشگاهیِ ماده باردار در دو گروه تحت استرس و کنترل قرار داده شدند. موش‌های باردار گروه تحت استرس از روز ۱۵ بارداری تا زمان زایمان، هر روز سه بار و به مدت ۴۵ دقیقه تحت استرس صوتی و نوری قرار گرفتند. در زاده‌های کنترل و تحت استرس بعد از تولد، وزن بدن اندازه‌گیری شد. به منظور بررسی میزان فعالیت محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- آدرنال(HPA) در مادران، بعد از تولد فرزندان غدد آدرنال خارج و برای آن‌ها اندازه گیری نمونه خون جهت بررسی سطح هورمون آدرنوکورتیکوتروپین گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های آماری t انجام شد.
یافته‌ها حاکی از آن بود که اختلاف وزن بدن در زمان تولد بین نوزادان رت‌های گروه تحت استرس و کنترل دارای تفاوت معنی داری است.
بر اساس این پژوهش، وزن نوزادان در زمان تولد در گروه تحت استرس در مقایسه با گروه کنترل کمتر، و اعمال استرس منجر به افزایش فعالیت محور هیپوتالاموس- هیپوفیز- آدرنال در مادران تحت استرس می‌شود. همچنین استرس موجب افزایش میزان هورمون آدرنوکورتیکوتروپین و نیز افزایش وزن غده آدرنال در مقایسه با رت‌های گروه کنترل شد.
نتایج نشان داد که استرس‌های صوتی و نوری در دوران بارداری نه تنها با اختلال در سیستم نوروآندوکرین مادر همراه است، بلکه کاهش وزن نوزادان را نیز در بدو تولد به دنبال دارد.