ورزش کنید تا سرطان آندومتر نگیرید

 

• اگر چه در این میان مقدار وزن زنان در میزان اثربخشی ورزش روی کاهش ابتلا به سرطان آندومتر تأثیر دارد، ولی زنانی هم که دارای اضافه وزن هستند تا حدود ۵۲ درصد کم تر در معرض ابتلا به سرطان آندومتر قرار دارند.

پژوهشگران مرکز بهداشت عمومی یال در کنفرانس پیشگیری از سرطان که در فیلادلفیا برگزار شد نتیجه تحقیقات خود را ارائه کردند که حاکی از آن است که زنانی که در طول هفته ۱۵۰ دقیقه یا بیشتر ورزش می کنند با خطر کم تر بروز سرطان آندومتر روبرو هستند.

گزارش سال ۱۹۸۴ مركز ملی آمار سلامتیNational Center Health Statistics نشان داد كه ۲/۲۲ درصد كل مرگ و میر در ایالات متحده ناشی از سرطان ها  بوده است . سرطان دومین علت مرگ در كشور و عامل ایجاد كننده مرگ در سنین بین سی و چهل ساگی می باشد. در سال ۱۹۸۴ حدود ۴۸۳۰۰۰ نفر در اثر این بیماری فوت كردند و در همان سال نزدیك به ۹۶۵۰۰۰ مورد جدید مورد درمان بودند.

آندومتر لایه داخلی رحم را در زنان تشکیل می دهد و یکی از انواع سرطان های زنانه است که گهگاه دامنگیر آن ها می شود.

محققان با بررسی ۶۶۸ زن مبتلا به سرطان اندومتر و مقایسه آن ها با ۶۶۵ زن تحت کنترل دریافتند زنانی که در طول هفته ۱۵۰ دقیقه یا بیشتر از وقت خود را به ورزش کردن اختصاص می دهند، در مقایسه با زنانی که غیر فعال هستند ۳۴ درصد کم تر دچار سرطان آندومتر می شوند.

مطالعات نشان می دهد اثرات ورزش روی کاهش ابتلا به سرطان آندومتر روی زنانی با فعالیت بدنی که لاغر و نمایه توده بدنی آن ها کم تر از ۲۵ است، تا ۷۳ درصد بوده و در مقایسه با زنانی که از لحاظ بدنی غیر فعال هستند و نمایه توده بدنی آن ها بیشتر از ۲۵ بوده و اضافه وزن دارند، به نسبت بیشتر خواهد بود.

اگر چه در این میان مقدار وزن زنان در میزان اثربخشی ورزش روی کاهش ابتلا به سرطان آندومتر تأثیر دارد، ولی زنانی هم که دارای اضافه وزن هستند تا حدود ۵۲ درصد کم تر در معرض ابتلا به سرطان آندومتر قرار دارند. پس هرگز ورزش کردن را از یاد نبرید.

برآوردهای آماری سال ۱۹۸۷ در مورد استیدانس و مرگ و میر در جنسیتها و مناطق ابتلاء در شكل ۲/۱۳ نشان داده شده اند (سرطانهای غیر ملانومی پوست و كارمینوم موضعیCarcinoma in situ در این برآوردها محسوب نشده اند. این برآوردهاهمچنین نشان داده اند كه بر اساس جمعیت كل سال ۱۹۸۷، ۷۴ میلیون امریكایی در طول دوره زندگیشان از سرطان رنج می برند. (حدود سه نفر در هر چهار خانواده).

در تحقیق دیگری در مورد نقش ورزش در دوران دانشگاه چنین ارزیابی كرده اند: زنانی كه در طول سالیان تحصیل در دانشكده بی تحرك بوده اند در مقایسه با دانشجویان ورزشكار، ۵/۲ برابر بیشتر با خطر سرطان دستگاه تولید مثل و ۸/۱ برابر بیشتر با خطر سرطان سینه مواجه هستند. و مكانیسم دفاعی آن احتمالاً هورمونی می باشد كه به كاهش تحریكات استروژنی ناشی از ورزش بستگی دارد.