-
محققان به اين نتيجه رسيده‌اند كه انجام اين روش فقط در دهليز چپ به همان اندازه انجام روش در هر دو دهليز موثر است. بيمار پس از عمل ۲۴ تا ۴۸ ساعت به مانيتورينگ كامل احتياج دارد.
فیبریلاسیون دهلیزی به علت یک در پنج سکته مغزی است. فیبریلاسیون دهلیزی شایعترین آریتمی که نیاز به درمان دارد،در حدود ۵ درصد از مردم بیش از سن ۶۵ سالگی رخ میدهدهمانطور كه مي‌دانيم فيبريلاسيون دهليزي ناشي از كانون‌هاي متعدد پراسيستوليك دهليزي است كه با سرعت زياد فعاليت مي‌كنند و همگي با سرعت و در يك زمان تپش سازي مي‌كنند. از سوي ديگر دپولاريزاسيون‌هاي ناشي از كانون‌هاي نزديك گرهAV به بطن‌ها هدايت مي‌شوند و ريتم بطني بسيار نامنظمي ايجاد مي‌كنند. سرعت اين امواج حدود ۳۰۰ تا ۴۵۰ ضربه است.
علل فیبریلاسیون دهلیزی:
فشار خون- بيماري‌هي دريچه‌اي و عروقي قلب- پس از عمل جراحي قلب- بيماري‌هاي مزمن ريه- نارسايي قلب- كارديوميوپاتي- مشكلات مادرزادي قلب- آمبولي ريه- مصرف الكل و كافئين زياد- عدم تعادل الكتروليتي و متابوليكي- هفونت شديد- افزايش سن
علائم فیبریلاسیون دهلیزی:
تپش قلب- كاهش انرژي و احساس خستگي مفرط- سرگيجه- احساس ناراحتي در قفسه سينه- كوتاه شدن تنفس
عوارض فیبریلاسیون دهلیزی:
تشكيل لخته به علت عدم كفايت دهليز‌ها در پمپ قلب- افزايش ريسك مرگ
اهداف درمان فیبریلاسیون دهلیزی:
ايجاد يك ضربان قلب منظم- كنترل تعداد ضربان قلب- جلوگيري از تشكيل لخته- كاهش ميزان حملات قلبي
درمان‌هاي فیبریلاسیون دهلیزی:
دارويي:
ضد آريتمي‌ها مثل: متوپرولول- سوتالول- آميودارون، اين دارو‌ها ۳۰ تا ۶۰ درصد بهبودي ايجاد مي‌كنند اما با گذشت زمان تاثيرات آنها به علت عادت كردن بدن به آنها كاهش پيدا مي‌كنند.
مضرات: بسياري از اين دارو‌ها خود باعث ايجاد آريتمي‌هاي ديگر مي‌شوند. براي رسيدن به نتيجه مطلوب بايد چندين نوع دارو امتحان شود .
دارو‌هاي كاهش دهنده تعداد ضربان قلب مثل: ايندرال
دارو‌هاي پيشگيري كننده از ايجاد لخته و پلاكت‌ها مثل: كومادين و آسپرين
روش‌هاي فیبریلاسیون دهلیزی:
۱- كارديورژن: در صورت عدم درمان به دارو‌ها انجام مي‌شود. پس از يك بيهوشي كوتاه مدت از جريان الكتريكي استفاده مي‌شود.
۲- ريشه‌كني گره AV: با استفاده از امواج راديويي گره AV را تخريب مي‌كنند. در نتيجه ايمپالس‌هاي رسيده از دهليز به بطن منتقل نمي‌شود و بيمار به پيس احتياج دارد. در اين روش ضربان قلب بيمار هم كاهش پيدا مي‌كند. اين روش تنها مي‌تواند علائم AF را كاهش دهد ولي بهبودي كامل ايجاد نمي‌كند. امروزه به دليل روش‌هاي جايگزين كمتر استفاده مي‌شود.
۳– دفيبريلاتورهاي كاشتني دهليزي: وقتي بيمار علائم AF را احساس مي‌كند وسيله را روشن مي‌كند. اين وسيله قابليت كاركرد اتوماتيك را نيز دارد. در زمان AF مقدار اندكي انرژي توسط دستگاه ايجاد شده كه علائم AF را از بين مي‌برد.
۴- (Maze Procedure :(New technology
Maze به معناي مارپيچ جهت نشان دادن مسير جريان الكتريكي قلب بكار مي‌رود. كساني كه AFطولاني مدت دارند كه به دارو پاشخ نمي‌دهند يا باعث بزرگي دهليز شده است كانديدا‌هاي خوبي براي اين عمل هستند. از حدود ۱۰ سال گذشته انجام اين روش رو به فزوني است. پس از باز كردن قفسه سينه و وصل بيمار به CPB و پمپ قلب كار آغاز مي‌شود. در روش‌هاي قبلي جراح از ايجاد بر‌ش‌هايي در بافت قلب استفاده مي‌كرد. پس از ترميم قلب اسكار ايجاد شده در قلب مانع از هدايت جريان الكتريكي شده و در نتيجه ايمپالس‌ها بلاك مي‌شوند. در روش‌هاي جديد از امواج راديويي- ليزر يا امواج ماكروويو و در نهايت از سرما جهت ايجاد اين اسكارها استفاده مي‌شود.
محل‌هاي كه بيشترين احتمال ايجاد ايمپالس‌هاي ناجا را دارند شامل: اطراف (گوشك) دهليز چپ Lt. Atrial Appendage – آنولوس دريچه ميترال- اطراف ريشه‌هاي سينوس‌هاي كرونري و در امتداد مسيري كه وريد‌هاي ريوي را به آنولوس ميترال مي‌كنند مي‌باشد.
محققان به اين نتيجه رسيده‌اند كه انجام اين روش فقط در دهليز چپ به همان اندازه انجام روش در هر دو دهليز موثر است. بيمار پس از عمل ۲۴ تا ۴۸ ساعت به مانيتورينگ كامل احتياج دارد. برخي دارو‌هاي كنترل كننده فشار خون و ضربان به همراه آسپرين تجويز مي‌شوند.
بيمار براي ۴ روز تا يك هفته بستري است. پس از ترخيص معاينات دوره‌اي لازم است. پزشكان ترجيح مي‌دهند اين عمل را براي بيماراني انجام دهند كه به ساير اعمال قلب مثل دريجه يا كرونر نيز نياز دارند. مگر اينكه بيمار بطور مدام از اين آريتمي رنج ببرد و به دارو پاسخ ندهند.
عوارض: حمله قلبي يا Stroke – نارسايي كليه- مرگ و ساير عوارض ناشي از عمل قلب باز عوارض در كساني كه تنها عمل Maze انجام داده‌اند ۱% يا كمتر بوده نسبت به كساني كه ساير عمل‌ها روي آنها بهمراه اين عمل صورت گرفته است.