رابطه اثرات روزه داری بر چربی خون

• به نظر می رسد تغییرات چربی ها در ماه رمضان متغیر باشد و بستگی به کمیت و کیفیت غذای مصرفی در افطار و سحر و میزان تغییرات وزن داشته باشد. بهترین پیشنهاد جلوگیری از اضافه وزن، کاهش تعداد کل کالری و نیز اسیدهای چرب اشباع شده در طول ماه رمضان است.

 

 

روزه داری باعث کاهش کلسترول، تری گلیسرید، LDL و افزایش HDL می گردد، و به طور کلی بر روی چربی های خون تأثیر مثبت دارد.پس روزه داری در افراد دارای چربی بالا توصیه می شود. البته این اثر دائمی نیست. این تغییرات معمولاً از نیمه ماه رمضان به بعد به وجود می آید و تا حدود دو ماه بعد از اتمام ماه رمضان پایدار است.

به نظر می رسد تغییرات چربی ها در ماه رمضان متغیر باشد و بستگی به کمیت و کیفیت غذای مصرفی در افطار و سحر و میزان تغییرات وزن داشته باشد. بهترین پیشنهاد جلوگیری از اضافه وزن، کاهش تعداد کل کالری و نیز اسیدهای چرب اشباع شده در طول ماه رمضان است.

ولی اگر فرد به رژیم قبل از ماه رمضان برگردد، پس از دو ماه دوباره چربی های خون به حد قبل از روزه داری بر می گردد. بنابراین می توان گفت روزه داری بر چربی های خون تأثیرات مثبت ولی مقطعی دارد. نتایج آزمایشات بیوشیمیایی افراد روزه دار بر چربی های خون مثبت است و البته که این تأثیر مقطعی است.

براساس برخی گزارش ها، روزه داری باعث کاهش کلسترول تام و تری گلیسرید و افزایش HDL می شود. در مطالعات نیز نتایج متضادی با این یافته ها دیده شده است. به هر حال حتی اگر با روزه گرفتن تغییرات مطلوب در این زمینه ایجاد شود، چون کوتاه مدت است تأثیر مفیدی در دراز مدت در بیماری های قلبی نخواهد داشت.

آیا توصیه به روزه داری دربیمارانی با سنین مختلف متفاوت است؟– در قرآن کریم آمده است که روزه برای افراد ناتوان و ضعیف واجب نیست. در افراد بالای هشتاد سال باید براساس وضع جسمانی و میزان سلامتی آنها تصمیم گرفت، حتی اگر بیماری قلبی نداشته باشند.

برای افراد بالای هشتاد سال با بیماری قلبی باید با دقت بیشتری مجوز روزه گرفتن را صادر کرد. این ملاحظه به خاطر سن و ضعف در اثر پیری است نه بیماری قلبی، چون چنین افرادی در اعمال خود از جمله غذا خوردن، نیاز به کمک دارند و خیلی از آنها ممکن است تنها باشند و روزه داری برایشان با مشکلات زیادی همراه باشد.

– افراد بالای هشتاد سال در معرض خطر بیشتری هستند و ممکن است بیماری پیشرفته عروق کرونر داشته باشند، ولی علائم بیمار را نداشته باشند.

علاوه بر این، در سنین بالا احتمال وجود دیابت، بالا بودن فشار خون و اختلالات عروق مغزی و کلیوی شایع تر است. با توجه به این موضوع، روزه گرفتن در این افراد با خطرات بیشتری همراه خواهد بود و در این افراد نسبت به بیمارانی که سنی کمتر از ۶۵ سال دارند و حتی افراد با بیماری های قلبی و عروقی با شدت کمتر، توصیه می شود از روزه گرفتن خودداری نمایند.

– این افراد با کم آبی خفیف تر از افراد جوانتر ممکن است دچار اختلالات قلبی، عروقی، مغزی و کلیوی شوند، اختلال هوشیاری پیدا کنند و افراد دیابتی گرفتار کومای هیپراسمولار شوند که در این صورت بیماری قلبی آنها نیز شدیدتر می شود.

 

منبع: بهداشت نیوز