دیابت چیست ؟ چطور باید با دیابت مقابله کرد

ان دو پزشک هندی( دکتر ساسورتا ودکتر چاروکا) برای تشخیص بیماری قند به دشتشویی ها میرفتند و اگر میدیدند که مورچه ها در انجا جمع شده اند میدانستند که که چون ادرار دیابتی ها شیرین است مورچه ها برای ان جمع شده اند و لذا  نتیجه  میگرفتند که در ان خانه بیمار قندی وجود دارد.

عرض شد انسولین مترشحه از لوزالمعده استکه کار تنظیم قند را در بدن  انجام میدهد. افرادی که دیابت یعنی بیماری قند دارند مشکلشان  همینجاست . یعنی ۱- یا سلول های لوزالمعده شان اصلا انسولین تولید نمی کننند که اقایان پزشکان به ان دیابت نوع یک( نوع A) میگویندکه غالبا در نو جوانی اتفاق می افتد.

۲- ویا اینکه انسولین تولیدی بدن مقدارش کم است و جوابگوی نیاز بدن برای تنظیم قند خون نیست که به ان قند نوع ۲(B) میگویند.

۳- ویا اینکه انسولین تو لید شده کیفیتش مرغوب نیست و باز هم جواب گو نمی باشد._(باز هم  دیابت نوع ۲ یا نوع(B).  دیابت نوع ۲ اغلب از میانسالی شروع میشود.حال انسولین چگونه قندرا تنظیم میکند)چه جوری میسوزاند ؟

عرض شد وقتیکه انسولین توسط  لوزالمعد تولید شد و مستقیما وارد خون گردید شروع میکند به تنظیم قند خون.مکانیزمعمل ان (طرزکار انسولین) بدین صورت استکه  میاید  دست قند را میگیرد و با خود بداخل سلول میبرد تا قند با چربی و پروتیین که داخل شده بودند و منتظر قند بودند با هم این سه عنصر اصلی و حیاتی  مخلوط و ممزوج بشوند وبا یک سری کارهایی که اصطلاحا سوخت وساز(بقول اقایان پزشکان متابولیسم) گفته میشود  بسوزند و تبدیل به انرژی شوند یعنی بدن نیرو بگیرد و زندگی سلول تامین شود که چون بدن تشکیل شده از میلیاردها میلیارد سلول پس در واقع  از این طریق ادامه زندگی برای موجود زنده میسر میگردد. مشکل دیابتی ها هم همیجاست  که چون دیواره سلول ها شان نفوذ ناپزیر شده و سوراخها تنگ شده لذا قند نمیتواند وارد شود  مگر در سایه انسولین. پس سه عنصر یا سه ماده حیاتی بشر که درون سلولهای ما سوخت و ساز میشوند شدند ۱- چربیها ۲- قند ۳-پروتیین  یعنی گوشت .

وقتیکه قند نتوانست وارد سلول شود  برای شخص دو تا مشکل پیش میاید: ۱- سلول بدون قند میماند  و عمل سوخت وسازش مختل میگردد و کم کم چپروکیده و لاغر میشود و چون بدن عبارت است از مجموعه  این سلول ها پس کل بدن لاغر میشود (یعنی اولین علامت دیابت ظاهر میشود) ولذا شخص گرسنه گی شدید پیدا میکند.  ۲- از طرفی قندها در خون شناور میمانند ولذا مقدار قند از حد و اندازه طبیعی (۸۰) بالاتر می رود و بدن سعی میکند انرا  از طریق ادرار دفع کند پس شخص دچار  پر ادراری نیز میگردد (یعنی دومین علامت مرض قند هم ظاهر می شود) خوب وقتیکه  دفع اب بدن بصورت ادرار زیاد شد تشنگی شدید بوجود میاید. علایم دیگری نیز  مانند خارش پوست  و  تاری دید و سایر علامتها بوحود میایند .لیکن تشخیص قطعی دیابت با پزشک است که معمولا با نوشتن ازمایش خون برسی میکند. اطبا معتقدند چنانچه  کسی  میزان قندش (قند ناشتا) سه روز پی در پی از ۱۲۵ بالاتر باشد وجود دیابت در او ثابت میشود.

دامنه بحث بسیار وسیع است و بنده به همین مقدار بسنده میکنم. لیکن جهت تکمیل عرایض در این مقاله بطور خیلی موجز و خلاصه به  بعضی از مسایلی که بیماران قندی باید رعایت کنند اشاره میکنم:

۱-بعضا قند خون ناگهان پایین میاید و اگر شدید باشد ممکن است شوک بدهد که در این باره باید مرتب با پزشک معالج صحبت کنیم و دستورات لازم را بگیریم.این حالت معمولا بعلت مصرف زیادی دارو یا انسولین و یا بعلت کم خوردن غذا یا دیر خوردن غذا ویا ورزش سنگین پیش میاید و علایم اولیه ان عبارت است از گیجی-عرق-دوبینی- افت دید چشمها-وغیره…وچاره اولیه ان عبارت از این استکه  دو یا سه عدد قند(سه حبه) میل کنیم تا قند کمی بالا برود و بعد شروع به خوردن غذا بکنیم(بجای قند میتوان کمی شربت یا اب میوه شیرین یا نوشابه مصرف کرد).۲- افراد دیابتی باید قبل از شروع به ورزش از وضعیت خود اطلاع داشته باشندو اگر قندشان پایین بود(زیر ۱۰۰بود) ابتدا قدری مواد قندی یعنی کربوهیدرات مصرف کنند و چنانچه قندشا ن بالا بود (مثلا  ۲۵۰) هرگز شروع به ورزش نکنند.۳-دیابتی ها باید همیشه از کفش راحت یعنی نه تنگ ونه گشاد استفاده کنند.۴-باید هر شب پا ها را با اب گرم(نه داغ) بشویند و بعد از خشک کردن انها را با وازلین چرب نمایند(تمام پا  تا قوزک به غیر از لای انگشتان)۵- بعضی مواقع لازم استکه قند خون خود را بیش از اندازه  امتحان و اندازه گیری کنیم مانند زمانهای بیماری و سرماخوردگی و زمانهای تغییر دارو های مصرفی ومسافرت ها و تغییر شغل و تغییر رژیم غذایی و پیش از رانندگی و در دیدو بازدید ها و غیره