دانستنی هایی درباره حس شنوایی در کودکان
در مطالب قبلی درباره دید نوزاد و این که نوزادان چگونه می بینند اطلاعاتی در اختیار شما قرار می دهیم در این پست می خواهیم دانستنی هایی درباره حس شنوایی در کودکان را در اختیار شما بگذاریم با ما همراه باشید ..
شنوایی نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کودک از حدود ۴، ۵ ماهگی و بعد از ۸ ، ۹ ماهگی کاملاً با دنیای بیرون از طریق صدا ارتباط برقرار می کند و حتی دو تا سه روز صدای مادر را از دیگران تشخیص می دهد.
– بهترین صدا برای کودک صدای انسان است و به تُن و ریتم و کلام عکس العمل فوق العاده ای نشان می دهد.
– حدود سه ماهگی ۳ حرف را می توان در زبان و صدای کودک تشخیص داد: پ ، ب ، م و باید آن ها را برای کودک بیشتر تکرار کرد. حدود ۴ ماهگی با صدایی که از خود در می آورد با مادر صحبت می کند و باید به او فرصت این کار را داد.
– کودک حدود ۵ ماهگی به نوعی صداهای اطرافش پاسخ می دهد و در غیر این صورت و عدم برقراری ارتباط از طریق صدا با اطراف، از طریق اعضای بدنش این ارتباط را برقرار می کند.
– کودک حدود هفت ماهگی نام خود را تشخیص می دهد و متوجه می شود او را صدا زدید.
– حدود ۸ ماهگی اگر اشیاء را نام ببریم به سمت آنها برمی گردد و آن را نگاه می کند و نشان می دهد. نزدیک به ده ماهگی لغت بابا، ماما و دادا را ادا می کند.
– حدود ۱۰ تا ۱۲ ماهگی به آهنگ، عکس العمل نشان می دهد، به ویژه موسیقی که با ریتم بدن او هماهنگی داشته باشد. حدود یک سالگی حرف شما را در جهت دستوری که به او می دهید مانند: بنشین، بخور، بیا تشخیص می دهد و توصیه می شود کلام باید شفاف، آرام و شمرده باشد.
– در وقت حمام کردن او و یا قبل از خواب او، خواندن برای او به صورت تکراری و آهنگین نقش بسیار خوبی در حال او دارد. تا جایی که توصیه می شود از ۷ ماهگی برای او باید کتابی را خواند که بهتر است به صورت ریتم و یا حرکات بدنی باشد.
وقتی که کاری را می خواهید برایش انجام دهید باید به صورت کلامی تکرار شود مانند: حمام بردن او، که می گوییم الان می خواهیم حمام برویم، حالا پیراهنت را درمی آورم و … . و به صورت جملات تکراری و کوتاه باشد و حتی می توان دربارۀ اشیاء نیز با نام ذکر و کاربرد آن توضیح داد و حتی تقلید صداهای اشیاء و حیوانات نیز سبب تقویت حس او می شود. البته تا جایی که سبب وحشت او نشود.
– برخی کودکان نسبت به خندۀ بلند یا عطسه و سرفه نیز عکس العمل منفی نشان می دهند. برخی حوادث طبیعی مانند رعد و برق یا صدای شیپور نیز آثار بدی را روی ذهن کودک بر جای می گذارند.
– صدا یا صوت وسیله و ابزار انتقال خبر است و زبان فرآیندی است که درک و فهم خبر را ممکن می سازد. پس صدایی که از کودک صادر می شود با کلام متفاوت است.
– ایراد کودک می تواند در صدا و صوت باشد که زمینۀ فیزیکی دارد و حال آنکه مسئلۀ فهم و درک مسئلۀ دیگری است. کودک در ۴ ماهگی می تواند اجزاء صدا را تفکیک کند مانند لغت پا را از با . اما تفکیک بین سا یا زا و سِ یا زِ تقریباً ممکن نیست.
– اشکال کار کودک تا دو ماهگی این است که دهان کوچکی دارد و زبان دراز و تارهای صوتی او به اندازۀ کافی قوی نیستند. حتی کنترل مغزی بر روی تارهای صوتی وجود ندارد. بنابراین مشکل اولیه جهت صدا درآوردن، مشکل فیزیکی و محدودیت طبیعت است و حال آنکه بین ۳ تا ۵ ماهگی رشد تارهای صوتی و گلو آنقدری است که اولین صدا معمولاً اُ یا ۲اُ می باشد، صدایی که بعداً جهت آرام کردن انسان کاربرد دارد.
– کودک بین ۹ تا ۱۸ ماهگی اولین کلمه را به معنی زبان به کار می برد و نه تنها تلفظی شبیه به تلفظ بقیه دارد، بلکه قادر است پیامی را به دیگران نیز انتقال دهد. بیشتر کودکان حدود ۱۲ ماهگی صدا را با زبان مخلوط می کنند (زبان من درآوردی) که با حذف کلمات یا تلفظ، به نوعی چیزی را مطرح می کنند و مادر بر اساس سابقه و آشنایی با زبان کودکش، آن را ترجمه می کند.
– حرکات بدنی برای کودکان جالب است و موجب آموزش اصلی برای زبان آنان است. فراموش نشود که در آغاز تولد تقریباً توان درآوردن همه صداهای همۀ زبان مردمان دنیا را دارند.
مثلاً یک کودک ایرانی اگر به چین برود بدون هیچ مشکلی صداها و زبان آن کشور را بیان می کند به عبارتی کودک در هنگام تولد فراخنای روانی کلامی او به صورتی است که همۀ صداها را دارد و آهسته آهسته آن زبانی را می آموزد که مورد تایید و تاکید است و مابقی به بوتۀ خاموشی رو گذار می شود تا جایی که تقریباً حدود یک سالگی توانایی تفکیک و تشخیص را مانند گذشته ندارد.
به همین دلیل است که افراد بعد از یک سالگی هر زبانی را یاد بگیرند با وجود توانایی هایی که دارند می توان تفاوت هایی را در سخنشان و تلفظشان دید.
– کودک توان آن را دارد که در یک زمان چند زبان را بیاموزد. حتی سبب افزایش بهرۀ هوشی او نیز شود. اما شاید از آنجایی که مبانی اصلی ذهن، یعنی تفکر و استدلال ممکن است به هم بریزد و یا چند خوانی به وجود آید، اگر اقدامی جهت آموزش زبان های مختلف نکنیم فرزند ما چیزی از دست نداده و آسیبی ندیده.
به بیان دیگر آموختن یک زبان در یک سالگی برای کودک کفایت می کند هرچند که ظرفیت آموختن زبان های دیگر را نیز دارد.
پزشکین : دانستنی هایی درباره حس شنوایی در کودکان