نرم دویدن برای افراد سالم و بعضی از بیماران چاق نوع اول می تواند فعالیت مناسبی باشد چون احتمالا برایشان قابل تحمل است و موجب انرژی مصرفی بیشتری نسبت به پیاده روی خواهد شد. به علاوه نرم دویدن می تواند استقامت قلبی عروقی بیشتری را به همراه داشته باشد. البته باید به افزایش خطر کوفتگی عضلانی و آسیب دیدگی ناشی از دویدن توجه شود چون این عوامل می تواند روی تداوم برنامه توسط بیمار تاثیر بگذارد.