افزایش رشد مو انواع دسر ساده و خوشمزه چاقی صورت رژیم لاغری دکتر کرمانی

انسولین و درمان دیابت نوع ۱

4

 

  • انسولين هرگز نبايد منجمد شود يا در دماي بيش از ۲۷ درجه سانتيگراد نگهداري گردد. انسولين را تا يك ماه مي توان در حرارت اتاق نگهداري كرد. اگر مدت يك ماه مصرف نشود بايد در يخچال گذاشته شود،

انسولین از سلولهای بتا جزایر لانگر هانس ترشح می شود واز طریق تسهیل برداشت و مصرف گلوکز توسط سلولهای عضلانی,کبدی و چربی غلظت گلوکز را پس از خوردن غذا پایین می آورد.در غیاب انسولین کافی دارو درمانی ضرورت دارد.

وقتي فردی به بیماری دیابت نوع یک دچار می شود ، هيچ چاره اي به غير از تزريق روزانه انسولين نخواهيد داشت. همچنين بعضي از مبتلايان به مرض قند نوع ۲ كه با رژيم غذايي و مصرف قرصهاي پايين آورنده قند خون، ميزان قند خون آنها همچنان بالا مي باشد، مجبورند كه از تزريق روزانه انسولين براي كنترل قند خونشان استفاده نمايند.

انسولین با اثر به سلول‌های کبد باعث می‌شود این سلول‌ها با گرفتن قند از خون و ذخیرهٔ آن به صورت گلیکوژن، قند خون را کاهش دهند و با تجمع گلیکوژن در سلول‌های ماهیچه‌ای -به عنوان یک منبع سوخت- انرژی را افزایش دهد.

همچنین با اثر به بافت‌های چربی، استفاده از چربی به عنوان منبع سوخت را متوقف می‌کند. در صورت نبود یا کمبود انسولین در خون، بدن از چربی به عنوان منبع سوخت استفاده می‌کند. انسولین به عنوان مرکز کنترل متابولیسم بدن عمل می‌کند.

●  انسولین درمانی:

تزریق انسولین به بافت زیرجلدی به وسیله سرنگ های مخصوصی انجام می گیرد.

●  نگهداری انسولین:

انسولین های کدر و شیری رنگ را بایستی قبل از مصرف و کشیدن ان به داخل سرنگ,با برگرداندن آرام ویال آن و غلتاندن در بین دو دست کاملا مخلوط کرد.ویال انسولین های کوتاه اثر ویا طولانی اثر که استفاده نمی شود بایستس در یخچال نگهداری شود.نباید اجازه داد که انسولین منجمد شود و نباید در معرض نور خورشید قرار داده شود.

●  انتخاب سرنگ ها:

در انتخاب سرنگ انسولین مناسب سه نکته لازم است:

سرنگ ها باید با غلظت انسولین مطابقت داشته باشند.امروزه سه نوع سرنگ انسولین ۱۰۰ واحدی در دسترس می باشد:

سرنگ ها ۱ میلی لیتری(۱ سی سی)با گنجایش ۱۰۰ واحد انسولین,سرنگ های نیم میلی لیتری با گنجایش ۵۰ واحد انسولین,سرنگ های ۳/۰ میلی لیتری با گنجایش ۳۰ واحد انسولین.

●  آموزش بیمار جهت تزریق انسولین به خود:

o  نوع انسولین باید کنترل گردد مثل انسولین رگولار و غیره.

o  غلظت انسولین و نوع سرنگ باید صحیح باشد.

o  آسپیره کردن سوزن ضروری بوده تا اینکه به طور سهوی وارد رگ خونی نشود.

o  در صورت لاغری ناحیه مورد نظر را بین دو انگشت جمع کرده و در صورت چاقی ناحیه تزریق باید کشیده شود, در هر دو حالت منظور تزریق انسولین به درون زیر جلد است.

o  هرتزریق انسولین باید حداقل نیم تا یک اینچ از محل تزریق قبلی فاصله داشته باشد.

o  برای استفاده مجدد از یک نقطه برای تزریق انسولین ۳-۲ هفته فاصله گذاشت.

o        نباید انسولین را به اندامی که فعالیت خواهد کرد تزریق کرد زیرا در اثر جذب سریع تر انسولین ممکن است هیپوگلیسمی ایجاد شود.

o  بهتر است در هر زمان از روز,یک ناحیه آناتومیک مشخص برای تزریق استفاده شود(مثلا صبح ها شکم و عصرها ران یا بازو) تا تغییرات روزانه قند خون(به علت سرعت جذب متفاوت نواحی تشریحی مختلف) به حداقل برسد.

o  سرعت جذب انسولین در شکم سریع تر بوده و در بازو, ران و باسن به ترتیب کاهش می یابد.

o  زاویه تزریق باید ۴۵ تا ۹۰ درجه باشد که بستگی به توده عضله دارد.بااین وجود در کودکان سن مدرسه, استفاده از زاویه ۴۵ درجه بهترین است.

o  نیازی به ماساژ پس از تزریق نیست.روش پذیرفته عبارتست از نگهداشتن گلوله پنبه ای در محل تزریق به مدت چند دقیقه است.

o  چنانچه انسولین در یخچال نگهداری شود پیش از تزریق باید چند دقیقه ای در حرارت اتاق قرار داد چونکه انسولین خنک غالبا می تواند سبب لیپودیستروفی در ناحیه تزریق شود.

●  چرا بايد انسولين را تزريق كرد و آن را بصورت قرص نمي سازند؟

تزريق انسولين تنها راه مؤثر براي رساندن اين هورمون به گردش خون مي باشد. خوردن انسولين باعث مي شود كه قسمت عمده آن هضم شده و غير فعال مي گردد و در نتيجه نتواند وظيفه خود را بخوبي انجام دهد. گرچه ساير روشهاي مصرف انسولين نيز امتحان شده اند، اما تمام آنها داراي مشكلاتي هستند، بنابراين در حال حاضر تنها راه مصرف انسولين، تزريق آن مي باشد.

●  چرا انسولين را زير پوست تزريق مي‌كنند؟

در تئوري مي توان انسولين را به داخل وريد يا عضله نيز تزريق نمود. با اينحال در عمل، تزريق انسولين چندبار در روز به داخل وريد بسيار مشكل مي باشد و همچنين تزريق داخل عضلاني انسولين نيز بسيار دردناك مي باشد. از هر دوي اين روشها گاهي اوقات و در بعضي شرايط استفاده مي شود، مثلاً در هنگامي كه شما به سختي بيمار هستيد يا نمي توانيد بطور منظم بخاطر عمل جراحي كه داشته ايد غذا بخوريد.

●  انواع انسولين چه هستند؟

تفاوت عمده انواع انسولين، در نحوه سرعت اثر آنها مي‌باشد، بنابراين مي توان انسولين‌ها را به انواع كوتاه اثر، با اثر متوسط و طولاني اثر تقسيم نمود.

انسولين‌هاي كوتاه اثر، شفاف و بي‌رنگ هستند و مهمترين انسولين کوتاه اثر انسولين کريستال يا رگيولار (Regular) مي باشد و در روي بر چسب آن حف بزرگ (R) به چشم مي خورد.در حالي كه انواع با اثر متوسط و طولاني اثر بعلت وجود مواد افزودني كه باعث كند شدن جذب آنها مي‌شود، به رنگ كدر مي‌باشند.اثر اين نوع انسولين با تاخير ظاهر شده و براي مدت زمان نسبتا طولاني تري ادامه مي يلابد.

دو نوع انسولين متوسط الاثر عبارتند از :

انسولين NPH (ان-پي-هاش) و انسولين لنت (Lente) . اثر انسولين کوتاه اثر در حدود نيم ساعت (۳۰ دقيقه) پس از تزريق آن شروع مي گردد. حداکثر اثر آن تقريبا دو ساعت بعد از تزريق بوده و تا چهار ساعت دوام مي يابد. طول مدت اثر اين انسولين در بدن شما در حدود هشت ساعت است.

مي‌توان انسولين‌هاي كوتاه اثر و با اثر متوسط را با هم در يك سرنگ مخلوط كرد، اما بايد مراقب باشيد كه انسولين شفاف با انسولين كدر آلوده نكنيد. براي اين منظور، هميشه ابتدا انسولين كوتاه اثر را با سرنگ بكشيد و سپس سرنگ را بداخل انسولين متوسط الاثر فرو نماييد.

هرسه نوع انسولين را مي‌توان از منابع حيواني (خوك و گاز) و يا با استفاده از مهندسي ژنتيك از هورمون انسولين انسان بدست آورد. انسولين‌هايي كه اصطلاحاً به آنها انسولين انساني گفته مي‌شود در واقع منشاء حيواني دارند اما در آنها تغييراتي داده مي‌شود كه شبيه انسولين انسان شوند. انسولين انساني بيشتر از انسولين حيواني تجويز شده و مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

●  چند نکته مهم در رابطه با مخلوط کردن انسولين ها

هنگامي که پزشک معالج شما تزريق مخلوطي از انسولين ها را توصيه مي کند نوع و مقدار هر يک را مشخص خواهد کرد.نکته مهم اين است که شما مي توانيد تنها انواعي از انسولين را با هم مخلوط کنيد و نه تمامي انسولين ها را.

●  انواعي از انسولين ها را که مي توانيد مخلوط کنيد عبارتند از :

* انسولين کريستال و انسولين ان پي اچ ( کوتاه الاثر + متوسط الاثر)

* انسولين کريستال و انسولين لنت ( کوتاه الاثر + متوسط الاثر)

* انسولين کريستال و اولترالنت ( کوتاه الاثر + طويل الاثر)

هميشه به رنگ و ظاهر انسولين خود توجه کنيد

کنترل ظاهر و رنگ انسولين قبل از هر تزريق ضروريست.

انسولين ان پي اچ ، لنت و اولترالنت بعد از تکان دادن شيشه محتوي آنها رنگ دودي ( غبار آلود) يا شيري دارند. به منظور اطمينان از به هم خوردن  کامل ، شةشه حاوي انسولين هاي فوق را قبل از هر استفاده به آرامي تکان دهيد. بعد از اينکه شيشه محتوي انسولين هاي ان پي اچ ، لنت  و اولترالنت را به دقت هم زديد توجه کنيد که رنگ آنها دودي يا شيري باشد.

●  در موارد زير استفاده از انسولين هاي فوق الذکر خودداري کنيد:

* اگر بعد از به هم زدن کامل محلول انسولين ماده سفيدي در ته شيشه باقي بماند و مايع بالاي آن شفاف باشد.

* چنانچه بعد از تکان دادن شيشه محتوي انسولين توده هاي شناور ( ذرات شناور) در متن آن پديدار گردد.

* اگر پس از به هم زدن محلول انسولين ذرات متراکم چسبيده به ته يا جدار شيشه در آن نمايان شود.

* توجه نمائيد که انسولين کريستال شفاف و بي رنگ است در صورت پيدايش هر گونه تغيير رنگ در آن نبايد مورد استفاده قرار بگيرد.

●  منابع تهيه انسولين:

۱- انسولين گاوي: که از لوزالمعده گاو تهيه مي شود.

۲- انسولين خوکي: که از لوزالمعده خوک استخراج مي شود.

۳- مخلوط انسولين گاوي و خوکي: مخلوطي است از انسولين استخراج شده از لوزالمعده گاو و خوک.

۴- انسولين انساني: که به طريق بيوسنتز با استفاده از تکنولوژي نو ترکيبي DNA و يا بوسيله تغيير در ساختمان انسولين خوک ساخته مي شود. اگرچه اين انسولين درست همانند انسوليني است که در بدن افراد توليد مي شود ليکن منبع آن لوزالمعده انسان نمي باشد.

●  آيا انسولين انساني بهتر از انسولين حيواني است؟

اين سؤال مورد بحث‌هاي زيادي قرار گرفته است و بعضي از بيماراني كه مدتها انسولين حيواني را مصرف مي‌كرده‌اند و به تازگي به انسولين انساني روي آورده‌اند اينطور عنوان مي‌كنند كه وضعيت آنها وقتي كه از انواع حيواني انسولين استفاده مي‌كرده‌اند بهتر بوده است. بنظر مي‌رسد كه انسولين انساني كمي سريعتر از انسولين حيواني در زير پوست جذب مي‌شود. با اينحال، هيچ تفاوت محسوسي در ميزان قند خون كساني كه از انسولين حيواني و انساني استفاده مي‌كنند وجود ندارد. عليرغم اين موضوع، بعضي از بيماران ترجيح مي‌دهند كه از انسولين حيواني استفاده نمايند.

●  نکات مهم

۱- مقدار و تعداد دفعات تزريق انسولين را آنگونه که توصيه شده بدقت رعايت کنيد. هرگز تزريق انسولين را به تعويق نيندازيد حتي اگر قادر به صرف غذا نباشيد.

۲- برنامه انسولين درماني ، نوع ، مقدار  و زمان تزريق انسولين روزانه خود را ثبت کنيد.

۳- در هر تزريق روش صحيح تزريق را به دقت رعايت کنيد.

۴- هميشه رنگ و ظاهر انسولين مورد استفاده خود را قبل از تزريق کنترل کنيد.

۵- تزريقات و برنامه انسولين درماني خود را با برنامه غذائي و فعاليت فيزيکي خود متناسب نمائيد.

۶- قبل از هر گونه تغيير در ميزان ، تعداد دفعات و نوع انسولين خود حتما با پزشک معالجتان مشورت کنيد.

۷- هميشه به تاريخ انقضا مصرف انسولين روي بر چسب شيشه محتوي آن دقت نمائيد.

۸- در موقع خريد انسولين :

* به نوع انسولين توجه نمائيد ( کريستال ، ان پي اچ، لنت ، اولترالنت).

* به منبع تهيه انسولين (گاوي ، خوکي ، انساني) دقت کنيد.

* غلظت (قدرت) انسولين را کنترل نمائيد.(U-100).

●  چرا بايد روزي چند بار انسولين تزريق نمود؟

هدف از درمان با انسولين، تقليد از وضعيت طبيعي بدن تا آنجايي كه امكان دارد مي باشد. در افراد سالم و طبيعي، هورمون انسولين در پاسخ به غذاهايي كه مي خوريم از لوزالمعده ترشح مي‌گردد. از آنجايي كه سطح گلوكز خون در بين وعده‌هاي غذايي كاهش پيدا مي‌كند، ترشح هورمون انسولين نيز به صفر نزديك مي‌شود. با اينحال هيچگاه ترشح انسولين در افراد سالم متوقف نمي‌شود و هميشه مي‌توان در هر لحظه از شبانه روز مقدار آن را در گردش خون اندازه‌گيري نمود. كاري كه افراد مبتلاء به مرض قند بايد انجام دهند، تزريق انسولين به نحوي است كه از الگوي ترشح روزانه انسولين از لوزالمعده در افراد سالم پيروي كند.

روشهاي مختلفي وجود دارد كه با استفاده از انواع انسولين و چندين تزريق در روز مي‌توان به اين هدف دست يافت. براي مثال، بسياري از بيماران از سه تزريق انسولين كوتاه اثر قبل از سه وعده غذايي، بعلاوه يك تزريق انسولين با اثر متوسط يا طولاني اثر در هنگام شب براي كنترل قند خون وقتي كه در خواب هستند استفاده مي‌كنند.

روش ديگري كه طرفداران زيادي هم دارد، دوبار تزريق روزانه از مخلوط انسولين هاي كوتاه اثر و طولاني اثر مي‌باشد. بسياري از افراد از اين روشها بخوبي به مدت چندين سال استفاده كرده‌اند و هيچ مشكلي نداشته‌اند.

اگر شما يكي از آن معدود افرادي هستيد كه نمي‌توانيد روزي چند بار تزريق انسولين را انجام دهيد مي‌توانيد فقط از يك يا دو تزريق روزانه انسولين با اثر متوسط يا طولاني استفاده نماييد.

●  چگونه و در چه محلهايي مي توانيم انسولين تزريق كنيم؟

پزشك شما تمام مطالبي كه در مورد تزريق انسولين بايد بدانيد را به شما خواهد گفت. بسياري از افراد از سرنگ‌هاي مخصوص انسولين استفاده مي‌كنند كه بسيار بهتر از ساير سرنگها ميباشد. از سرنگهاي يك بار مصرف در صورتي كه بخوبي نگهداري شوند مي‌توان چندين بار استفاده كرد كه خطر كمي در بروز عفونت خواهند داشت. معمولاً بعد از چند بار استفاده از آنها كه سوزن كند مي‌شود آنها را بيرون مي‌اندازند.

امروزه سرنگهاي جديد به شكل قلم يا خوددكار ساخته شده‌اند كه كار تزريق انسولين را بخصوص در كودكاني كه به خودشان تزريق را انجام مي‌دهند آسان كرده است.

همانطور كه قبلاً هم گفته شد، تزريق انسولين بجاي عضله يا وريد، در زير پوست انجام مي‌گردد.

تحقيقات اخير نشان داده است كه بسياري از افراد اشتباهاً بجاي اينكه انسولين را در زير پوستشان تزريق كنند، سوزن را به عمق بيشتري فور كرده و به داخل عضله تزريق مي‌كنند.

تشخيص اينكه سوزن را چه مقدار بايد فرو نمود مشكل است (بخصوص اگر شما لاغر هستيد)، اما بايد در اين راه مهارت بدست آوردي زيرا اگر انسولين را به داخل عضله تزريق نماييد، جذب آن سريعتر انجام مي‌گردد و باعث سقوط ناگهاني قند خون مي شود.

پزشك به شما راه صحيح تزريق زير پوست را آموزش خواهد داد. بسياري از افراد راه ساده‌اي را براي تزريق انسولين به زير پوست پيدا كرده‌اند و آن راه اين است كه پوست را با دو انگشت، نشگون گرفته و در همان حال با زاويه ۹۰ درجه سوزن را به داخل پوست فرو مي‌برند.

لازم نيست كه با فشار زياد نيشگون بگيريد زيرا در هنگام فرو بردن سوزن به داخل، باعث درد مي‌گردد.

در مورد محلهاي مناسب تزريق نيز بايد از پزشك خود سؤال نماييد. قسمتهاي بالاي ران ها، كفل ها وشكم، شايعترين محلهاي تزريق انسولين مي‌باشند. بهتر است هر دفعه در جاهاي مختلف تزريق را انجام دهيد، زيرا تزريقات مكرر در يك محل باعث ايجاد توده‌هاي چربي كه اصطلاحاً به آن ليپوهيپرتروفي گفته مي‌شود مي‌گردد و مي‌تواند باعث كند شدن جذب انسولين گردد.
احتمالاً تزريق انسولين‌هاي با اثر متوسط يا طولاني به ران‌ها يا كفل‌ها و نيز تزريق انسولين‌هاي كوتاه اثر به شكم بهتر است، اما بهترين چيز آن است كه شما از محل تزريقي كه انجام مي‌دهيد راضي باشيد.

●  آيا تزريق انسولين دردناك است؟

افرادي كه ساليان درازي است كه تزريق انسولين را انجام مي‌دهند از چيزي شكايت نمي‌كنند، اما افرادي كه به تازگي شروع به تزريق انسولين كرده‌اند ممكن است در ابتدا كمي درد داشته باشند.

سعي كنيد در هنگام تزريق، خود را ريلكس و شل نگه داريد و از يك روش صحيح تزريق استفاده نماييد. بعضي از افراد با ماليدن يك قطعه يخ بر روي پوست به مدت چند ثانيه، باعث مي‌شوند كه در هنگام تزريق، پوست بي‌حس شده و درد كمتري ايجاد شود.

كم كم كه شما در تزريق انسولين مهارت پيدا كرديد، درد كمتري را احساس خواهيد نمود. سوزنها معمولاً خيلي باريك بوده و جايي از خود بر روي پوست باقي نمي‌گذارند.

گاهي اوقات ممكن است بعد از تزريق، كمي خونريزي و يا حتي كبودي ايجاد شود، اما نبايد هيچ نگراني در اين موارد پيدا كنيد زيرا احتمالاً به دليل سوراخ شدن يكي از رگهاي كوچك زير پوست، اين حوادث اتفاق مي‌افتد.

داروهاي مورد استفاده در مرض قند نوع ۲

●  درمان دارويي مرض قند

تزريق روزانه انسولين براي مبتلايان به مرض قند نوع ۱ ضروري مي باشد. همچنين بعضي از افراد مبتلا به مرض قند نوع ۲ نيز ممكن است براي كنترل قند خونشان، نياز به تزريق انسولين داشته باشند.

داروهاي مورد استفاده در مرض قند نوع ۲

براي درمان مبتلايان به مرض قند نوع ۲، چهار نوع مختلف قرص وجود دارد كه عبارتند از: (۱) سولفونيل اوره ها، (۲) بي گوانيدها، (۳) آكاربوز، (۴) تيازوليدين ديونها.

اين داروها را به نام داروهاي خوراكي پايين آورنده قند خون مي شناسند و هر كدام از آنها را مي توان به تنهايي يا بصورت تركيبي مصرف نمود. اكثر افراد مبتلاء به مرض قند نوع ۲ از مصرف اين داروها همراه با رژيم غذايي مناسب، استفاده مي برند.

اگر با مصرف اين داروها، دچار عوارض جانبي آنها شديد يا اينكه قند خونتان همچنان بالا بود، بايد به پزشك مراجعه نماييد تا در صورت امكان در داروهاي مصرفي شما تغييراتي بدهد.

●  سولفونيل اوره‌ها

داروهاي گروه سولفونيل اوره، با تحريك لوزالمعده باعث مي شوند كه انسولين بيشتري ترشح شود و به اين طريق، قند خون كاهش پيدا كند. شما بايد بخاطر داشته باشيد كه اين داروها داراي اثرات مشابه انسولين هستند زيرا آنها باعث مي گردند كه انسولين خونتان افزايش يابد و امكان دارد كه انسولين خيلي زياد ترشح شود.

در صورتي كه اين اتفاق بيفتد و انسولين زيادي ترشح گردد، قند خون شما شديداً كاهش پيدا مي كند و ممكن است علايم كاهش قند خون (هيپوگليسمي) را پيدا نماييد. براي اينكه از چنين اتفاقي جلوگيري نمايد بايد به طور منظم غذا بخوريد و قرصهايتان را همراه با غذا يا درست قبل از غذا مصرف كنيد.

همانند انسولين، داروهاي سولفونيل اوره نيز مي توانند داراي اثر كوتاه، متوسط يا طولاني باشند. داروي كلرپروپاميد از انواع طولاني اثر مي باشد در حالي كه داروي گلي بن كلاميد از انواع با اثر متوسط است. داروهاي طولاني اثر مثل كلرپروپاميد براي افراد مسن يا كساني كه نحوه زندگي شان طوري است كه نمي توانند بطور منظم و سر وقت غذا بخورند مناسب نمي باشد زيرا ممكن است خطر بروز كاهش شديد قند در آنها ايجاد شود.

بغير از خطر بروز كاهش شديد قند خون، اكثر افرادي كه از داروهاي سولفونيل اوره مثل گلي بن كلاميد يا كلرپروپاميد استفاده مي كنند شكايت زيادي از مصرف اين داروها نمي كنند. با مصرف اين داروها، فرد احساس گرسنگي زياد مي كند زيار قند خون كاهش پيدا كرده است. اين احساس گرسنگي سبب مي گردد كه بيمار غذاي زيادي بخورد و به وزنش اضافه شود.تعداد كمي از بيماران به داروهاي سولفونيل اوره، آلرژي دارند و نمي توانند آنها را مصرف نمايند.

●  بي گوانيدها

داروهاي گروه بي گوانيد، حدود ۵۰ سال است كه مورد استفاده قرار مي گيرند. داروي متفورمين معروفترين داروي گروه بي گوانيدها مي باشد. هيچ كس نمي داند كه اين دارو چگونه باعث پايين آمدن قند خون مي شود اما بنظر مي رسد كه اين دارو با كم كردن جذب گلوكز از روده ها و نيز با اثر گذاشتن بر روي كبد باعث اين كار مي شود. بنابراين اگر شما داراي مشكلات كبدي و يا كليوي هستيد، نمي توانيد از اين دارو استفاده نماييد.

وقتي شما داروي متفورمين را مصرف مي كنيد، نبايد از خطر افت شديد قند خون نگران باشيد زيرا اين دارو باعث تحريك ترشح انسولين نيم شود. اين دارو اغلب براي افراد مبتلا به مرض قندي كه اضافه وزن داشته و چاق هستند تجويز مي گردد زيرا باعث احساس گرسنگي و افزايش بيشتر وزن نمي شوند. معمولا ابتدا روزي يك يا دو قرص همراه با غذا مصرف مي شود و سپس به تدريج مقدار آن افزايش مي يابد تا به آن عادت نماييد.

مهمترين عوارض جانبي دارو، اختلالات گوارشي مثل تهوع و اسهال مي باشد و بعضي از افراد بخاطر همين مشكلات از مصرف آن خودداري مي نمايند.

●  آكاربوز (Acarbose)

اين گروه از داروها با تداخل در تجزيه كربوهيدراتها به قندهاي ساده، باعث مي شوند كه بدن شما نتواند گلوكز موجود در غذاها را جذب نمايد. متأسفانه اين كار باعث مي گردد كه قندهاي زيادي در روده بزرگ، بدون جذب باقي بماند كه در آنجا هم باكتريها و ميكروبها در كمين آنها هستند.

اين ميكروبها با مصرف اين قندها، ردش و تكثير مي كنند و باعث ايجاد مدفوع شل و افزايش باد شكم و نفخ مي گردند. به غير از اين مورد، اين دارو براي افرادي كه نمي توانند از يك رژيم غذايي مناسب پيروي كنند داروي خوب و مناسبي مي باشد.

●  تيازوليدين ديونها (Thiazolidinediones)

اين گروه جديد داروها باعث افزايش حساسيت سلولها به انسولين مي شوند و بنابراين سبب مي گردند كه اثر انسولين در پايين آوردن قند خون، بيشتر مؤثر باشد.

اولين دارو از اين گروه داروي تروگليتازون (Troglitazone) مي باشد كه بسيار مؤثر است اما بعلت عوارض جانبي آن بر روي كبد، مصرف آن بطور موقت متوفق شده است. در آينده نزديك، شاهد كشف داروهاي ديگري از اين گروه خواهيم بود.

از آنجايي كه مصرف اين داروها باعث تحريك در ترشح انسولين نمي شوند، مشكلاتي همچون كاهش شديد قند خون و افزايش وزن نيز با مصرف اين داروها ديده نمي شود.

●  نگهداري انسولين:

انسولين هرگز نبايد منجمد شود يا در دماي بيش از ۲۷ درجه سانتيگراد نگهداري گردد. انسولين را تا يك ماه مي توان در حرارت اتاق نگهداري كرد. اگر مدت يك ماه مصرف نشود بايد در يخچال گذاشته شود، زيرا در غير اين صورت قدرت اثر خود را از دست خواهد داد. (قابل توجه: طبق بخشنامه واحد کنترل عفونت ویال انسولین را می توان به مدت ۲۸ روز پس از باز کردن نگهداری نمود.)

●  آماده سازي و تزريق انسولين:

انسولين كدر و شيري رنگ را بايد قبل از مصرف با برگرداندن آرام ويال، غلطاندن آن در بين دو دست كاملاً مخلوط كنيد و بيمار بايد ياد بگيرد كه چگونه انسولين را با مقدار صحيح درون سرنگ بكشد و همچنين ضمن استفاده از سرنگ شرايط استريل را رعايت نمايد كه هنگام گذاشتن سرپوش سوزن نكات ايمني را رعايت كند و سرنگ هاي استفاده شده را در يك ظرف پلاستيكي محكم بيندازد.

●  انتخاب و چرخش محل تزريق:

استفاده مكرر از يك محل تزريق مي تواند به مرور باعث آسيب به بافت گردد. تغييرات بافتي حاصله مي تواند باعث كاهش جذب انسولين گردد كه به عدم كنترل بيماري مي انجامد. براي پيشگيري از بروز اين مشكل، محل تزريق را به دقت انتخاب كرده و به طور منظم تغيير دهيد و حتي الامكان از عضلاتي كه فعاليت زيادي دارند استفاده نكنيد زيرا كار شديد عضلاني سرعت جذب را افزايش مي دهد.

●  خصوصيات محل هاي تزريق:

۱- به راحتی در دسترس باشند (ران، بازو، شکم، باسن)
۲- حساسیت كمي به درد داشته باشند.
۳- از نظر چشمی و لمسی طبیعی به نظر برسد.

●  تكنيك هاي خود تزريقي:

وسايلي كه بايد براي استفاده در منزل تهيه نماييد، شامل انسولين نسخه شده، پنبه و سرنگ هاي مورد تأييد همراه با سوزن             مي باشد، استفاده از الكل براي تميز كردن پوست توصيه مي شود. با يك دست محل تزريق را بكشيد و ناحيه وسيعي را با انگشتان بگيريد تا محل تزريق ثابت شود با دست ديگر سرنگ را مانند مداد بگيريد و سوزن را به صورت عمومی وارد پوست كنيد و پيستون را  تا آخر فشار دهيد. اگر قرار است دو نوع انسولين را در يك سرنگ مخلوط كنيد ابتدا باید انسولين كريستال (بي رنگ و شفاف) را بكشيد.

●  آموزش به بيمار:

۱-قبل از فعاليت و ورزش غذاي كافي بخوريد.
۲-وعده هاي غذايي را حذف نكنيد.
۳-تقريباً هر ۵-۴ ساعت يك وعده غذايي يا غذاي مختصر بخوريد.
۴-قندخون خود را مرتب کنترل كنيد.
۵-بازوبند هويت پزشكي بپوشيد.
۶-به طور منظم به پزشك مراجعه كنيد و مقدار انسولين را فقط تحت نظر پزشك تغيير دهيد.
۷-علائم شوك انسولين و درمان آن كه شامل موارد زير است به اعضاي خانواده و همكارانتان آموزش دهيد:

●  علائم:تعريق، لرزش، عصبانيت، گرسنگي، ضعف.

علل: انسولين بيش از حد، فعاليت شديد و نخوردن غذاي كافي كه درمان آن شامل ۱۵-۱۰ گرم قند ساده و یا  نيم يا يك فنجان آب ميوه و خوردن يك غذاي مختصر پس از درمان اوليه شامل نشاسته و پروتئين مثل نان، پنير، شير و نان سوخاري يا نصف ساندويچ.

●  عوارض انسولين درماني:

* واكنش هاي حساسيتي موضعي به صورت قرمزي، تورم، درد، سفتي، كهير به اندازه ۲-۴cm در محل تزريق
* از بين رفتن بافت چربي زير جلدي كه به صورت فرورفتگي در پوست بروز كند.
* مقاومت به انسولين كه شايع ترين علت آن چاقي است و با كاهش وزن بدن از بين مي رود.

یک پاسخ بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *