افزایش رشد مو انواع دسر ساده و خوشمزه چاقی صورت رژیم لاغری دکتر کرمانی

آنچه درباره داروهای تاخیری نمیدانید

آنچه درباره داروهای تاخیری نمیدانید

سرترالین

 

محققان دارو شناس پس از انجام مطالعات زیاد روی داروهای تاخیری نتایج مطالعات خود را بیان کرده اند همراه ما باشید با آنچه درباره داروهای تاخیری نمیدانید .

زود ارضایی یا زود انزالی به مشکلی گفته می شود که در آن مرد قبل از آنچه خود و همسرش می خواهند منی از بدنش خارج شده و به انزال برسد. البته درصورتیکه این مشکل همیشگی نباشد جای نگرانی نیست و فقط زمانیکه زود انزالی همیشگی بوده و قبل از اینکه رابطه جنسی را شروع کنید و یا زمانیکه تازه رابطه جنسی را شروع کرده اید، رخ دهد، می شود به آن زود ارضایی گفت. چندین عامل برروی انزال تاثیر می گذارد به همین دلیل بهترین درمان انزال زودرس یا زود ارضایی ترکیبی از درمان های ذهنی، دارویی و تکنیک های جنسی می باشد و فقط نباید از قرص های تاخیری استفاده نمود. در این مقاله قصد داریم به بررسی داروهایی که بطورمعمول برای درمان زود انزالی یا زود ارضایی استفاده می شوند، بپردازیم.

هیچ دارویی به طور خاص از طرف سازمان غذا و دارویی ایالات متحده (FDA) برای درمان زود ارضایی تایید نشده است، بااینحال می توان از داروهای مختلف برای درمان این مشکل استفاده نمود. داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و داروهای ضدافسردگی حاوی تاثیرات مشابه SSRI از همه موفق تر می باشند. از کرم های بی حس کننده که حاوی بی حس کننده های موضعی هستند نیز می توان در بعضی از موارد استفاده نمود.

مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین
این نوع داروها یکی از انواع قرص های تاخیری بوده که از آنها برای افزایش طول رابطه جنسی و انزال استفاده می شود. تاثیرات جانبی مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین یک از موارد تاثیرگذار بوده و هنگام انتخاب آنها بعنوان داروی تاخیری باید به آنها توجه نمود. این تاثیرات جانبی شامل عوارض روانی و عصبی، واکنش های پوستی، اثرات آنتی کولینرژیک، نوسان در وزن بدن، تداخلات دارویی و تاثیرات جانبی جنسی بجز انزال زودرس همچون کاهش میل جنسی و یا اختلال نعوظ می باشند. این داروها شامل:

پاروکستین (Paroxetine)
داروی پاروکستین یکی از انواع قدرتمند داروهای SSRI بوده که می شود از آن برای درمان زود ارضایی استفاده نمود. احتمالا بهبود حاصل از دارو تا ۳ هفته  بعد از شروع مصرف خود را نشان ندهد. اگر این قرص تاخیری تا شش هفته تاثیر خود بر زود ارضایی را نشان نداد و یا تاثیرات جانبی آن مشکل ساز شد، باید با دارویی دیگر جایگزین شود.
سرترالین (Zoloft)

داروی سرترالین یکی از انواع قدرتمند داروهای SSRI بوده که می شود از آن برای درمان زود ارضایی استفاده نمود. احتمالا بهبود حاصل از دارو تا ۳ هفته  بعد از شروع مصرف خود را نشان ندهد. اگر این قرص تاخیری تا شش هفته تاثیر خود بر زود ارضایی را نشان نداد و یا تاثیرات جانبی آن مشکل ساز شد، باید با دارویی دیگر جایگزین شود.

سیتالوپرام (Celexa)
داروی سیتالوپرام یکی از انواع قدرتمند داروهای SSRI بوده که می شود از آن برای درمان زود ارضایی استفاده نمود. احتمالا بهبود حاصل از دارو تا ۳ هفته  بعد از شروع مصرف خود را نشان ندهد. اگر این قرص تاخیری تا شش هفته تاثیر خود بر زود ارضایی را نشان نداد و یا تاثیرات جانبی آن مشکل ساز شد، باید با دارویی دیگر جایگزین شود.

فلوکستین (Fluoxetine)
داروی فلوکستین یکی از انواع قدرتمند داروهای SSRI بوده که می شود از آن برای درمان زود ارضایی استفاده نمود. احتمالا بهبود حاصل از دارو تا ۳ هفته  بعد از شروع مصرف خود را نشان ندهد. اگر این قرص تاخیری تا شش هفته تاثیر خود بر زود ارضایی را نشان نداد و یا تاثیرات جانبی آن مشکل ساز شد، باید با دارویی دیگر جایگزین شود.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
داروهایی که علایم مشابهی همچون داروهای SSRI  هستند، از قبیل بعضی از انواع خاص داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) را می شود به عنوان داروی درمان زود ارضایی استفاده نمود. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای که بیشتر از بقیه در زمینه درمان زود ارضایی برروی آن تحقیق شده است کلومیپرامین بوده که شاید بیشتر از خیلی از داروهای SSRI برای این منظور مفید باشد.

داروهای بی حس کننده موضعی
کرم های و داروهای بی حس کننده موضعی قادر به کاهش حساسیت و تحریک پذیری آلت بوده و باعث تاخیر در انزال می شود. این کرم ها از کم خطر ترین داروهایی هستند که برای درمان زود ارضایی از آنها استفاده می شود. در صورتیکه فرد حساسیت خاصی به این داروها نداشته باشد، عوارض جانبی سیستمیک کمی در پی دارند. لیدوکائین و پریلوکائین ۲.۵ درصد از جمله داروهای بی حس کننده موضعی می باشد. نحوه مصرف این کرم ها خاص بوده و باید با مشورت پزشک انجام شود.

مهارکننده فسفودی استراز نوع ۵
در بعضی از تحقیقات سیلندافیل و سایر مهارکننده های فسفودی استراز نوع ۵ (PDE5) همچون تادالافیل به همراه داروهای SSRI تاثیرات بهتری نسبت به مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین به تنهایی داشته اند. لازم بذکر است، استفاده از دو دارو عوارض جانبی بیشتری نسبت به مصرف فقط یک دارو می تواند بهمراه داشته باشد.

 

پزشکین : آنچه درباره داروهای تاخیری نمیدانید

یک پاسخ بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *